Λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα Μέγαρα, πλησιάζει στο ΣΠΙΤΙ. Εκεί τον περιμένουν οι συγκάτοικοι του. -«Έλα ρε Πετράν, σε πόσο θα ’σαι εδώ;» -«Δε θα αργήσω, φούντα βρήκαμε;» -«Ρολάρω» -στα λόγια ο SideliK_2
Κατηγορία: Ξενώνας
since 19/till 19
Στο μεταίχμιο φθινοπώρου και χειμώνα, η πόλη είναι μεσ' την καύλα. Υγρασία που σηκώνει καπνό και αλκοόλ, σ' αποπνικτικά πάρτυ κατάληψης που μουσκεύουν τους θαμώνες. -στα λόγια ο SideliK_2
Το όνειρο
Το ομιχλώδες βάθος της θάλασσας Της άγριας και ανεμοδαρμένης θάλασσας Κάτι μου θυμίζει -στα λόγια η Διονυσία
Εγώ ή το άλλο μου εγώ;
Βλέπω έναν Άνθρωπο Και όχι μια κοπέλα που μπορεί να είναι όμορφη, κοντή, ψηλή Αλλά έναν Άνθρωπο -στα λόγια η Διονυσία
Άτιτλα
Σε μία έρημη πόλη οι δείκτες του ρολογιού ηχούν δυνατά ο χρόνος κυλάει μα όχι για μένα -στα λόγια η Διονυσία
Βλέπω…
Και τέλος βλέπω εμένα σε μια ψυχρή γωνία να ονειρεύομαι και να αναπολώ εκείνα τα Χριστούγεννα -στα λόγια η Διονυσία
Ώρες μελαγχολίας
Στα μάτια μου κατοικούν αναμνήσεις, δάκρυα γεμάτα τραύματα όταν έκλεβες απ’ την αγάπη. -στα λόγια ο Νίκος Μπελιάς
Παράθυρο
τσαλάκωσα το παρόν, γέμισα σύννεφα το κορμί μου κι αγνάντεψα τα βράχια τ’ ουρανού -στα λόγια ο Νίκος Μπελιάς
Δέκατο ίχνος – Ανάθεμα στο Πένθος
Το πένθος είναι μια μήτρα αφηγήσεων και παρηγοριών, είναι η τελετουργία μέσα από την οποία ξεχωρίζουμε ακόμη μία φορά από τον θάνατο, είμαστε ακόμη ζωντανοί -να, λοιπόν! Τι θα γενεί από δω και πέρα; -στα λόγια ο Σταμάτης Παρασκευάς
Ένατο ίχνος – Χρυσό leitmotif
κι όμως θα σου πω σε κάθε πτύχωση και πύκνωση του κόσμου είτε στον έρωτα, είτε στο πένθος, είτε στον πόνο είτε στον νόστο ή στην κάθε αρχή κι είτε στο κάθε τι απόκοσμο θα ‘σαι η Μούσα κι η Λογοκρισία -στα λόγια ο Σταμάτης Παρασκευάς
