Κι ύστερα τι σημασία έχουν οι λέξεις; Οι λέξεις –μαλάκες μου– είναι ιός που μας κατασπαράζει. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Κατηγορία: Βραδινά Τσιγάρα
Πάντα στη θέση τους
Στις 9 και 59 το βράδυ υπάρχει μια καθημερινότητα που αργοπεθαίνει, υπάρχει η κίνηση της γάτας που μας τραβά την προσοχή ελλείψει άλλου ενδιαφέροντος -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης / φωτογραφία: paranoiko_xaos
Κάνε ένα έτσι και σβήσ’ το
βγες στο μπαλκόνι και σβήσε τα φώτα στην πόλη –άσε μόνο τους ακάλυπτους· ο αντίλαλός τους ακόμη μας ξυπνάει– -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Η Μαίρη όμως δεν έχει
Η Μαίρη αυτό το μήνα σκέφτεται πολύ δεν θέλει να τ’ αφήσει μόνα τους δεν ξέρει όμως πόσο θ’ αντέξει. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Να μην εγκαταλείψω ρε παιδί μου την πόλη
Πήρα μια απόφαση: είσαι η Αθήνα με τα ήσυχα φώτα στα διαμερίσματα τις ζεστές πολυκατοικίες των Ιλισίων -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Όταν δεν μ’ ένοιαζε το κεφάλι μου
Έλα τι άλλο να πούμε καλά τα καταφέραμε. Εθιστήκαμε στην αποτυχία γεμίσαμε γέλια πικρά -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Μικρά ποιήματα ΙΙ
Τυφλώθηκε η πόλη ή μήπως έχει αρχίσει να χαράζει; -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Αϋπνίες
αν εμείς μοιραστήκαμε μια κουβέρτα ένα δίσκο με φαγητό ή έστω μια στιγμή ανθρωπιάς την ώρα που εσύ έκλαιγες κι εγώ έγραφα κρυφά -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Το δέρμα σου φρούτο ώριμο
και πώς να σου εξηγήσω ότι δεν έχω πλέον στόμα αλλά η ανάγκη μου να σε τρώω όλο και μεγαλώνει -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Η ποίηση επιτέλους με εγκατέλειψε
Τώρα είναι Αύγουστος - προχθές το βράδυ δεν είπα στην αρχή; Πως πέρασαν δυο μήνες; Φαίνεται πως η εγκατάλειψη αλλάζει το χρόνο- -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
στίξη 