Είναι που ακόμα δεν μπορώ να σχηματίζω Αυτό το παζλ και που τα νεύρα μου Πέφτουν στο χώμα και καίγονται. -στα λόγια η Cherie
Ετικέτα: ελληνικά ποιήματα
Το δάκρυ
Για κάθε στιγμή Που πέθανε Για κάθε γέλιο Που ξεθώριασε Ένα δάκρυ Για τα χρόνια Έσβησαν -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Απογεύματα Ιουλίου
Για μένα είσαι καλοκαιριάτικα απογεύματα. Απογεύματα μεταξύ δύο κόσμων, ανθρώπινου και μη. -στα λόγια η Cherie
Εγκλεισμός
Οι δρόμοι άδειοι Καιρό τώρα Τα βλέμματα χάμω Τα χείλη κρυμμένα Το γέλιο στον πάγο Κι έχασα εσένα Κι έχασα εμένα -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Το κενό
Κάποια κενά δεν θα γεμίσουν ξανά, από τη στιγμή που άδειασαν. Μόνο τα μάτια σου θα μείνουν καρφωμένα, εσύ θα γίνεις άγαλμα και θα παγώσεις -στα λόγια η Cherie
Αλάτι
Κάθε τι που φεύγει, έρχεται πίσω, μέσα απ’ τον αέρα, απ’ τις μνήμες κι απ’ τις λέξεις -στα λόγια η Cherie
Υπόνομος
Ύστερα πάνω Και μες Στο αυτοκίνητο Με τη μουσική Διαπασών Αφημένος Στις μέρες Πια Οδηγώ -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Άσε με
Άσε με να γλείψω τα δάκρυα σου, Μαζί να χτίσουμε πολιτείες με αυτά Ή να τις κατεδαφίσουμε. -στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Το πορτρέτο
Σπάω τον πίνακα αφού δεν σε χωράει. Ρίχνω μπογιά πάνω στον τοίχο να κυλάει. Κι όλα τα σύνεργα που έχω θα τα σπάσω. Και με τα χέρια όπως θέλω θα σε φτιάξω. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Επικήδειος
Θέλησες τα σαλόνια Μα ανήκεις στα υπόγεια Τώρα που η ζυγαριά απεφάνθη Παρακαλώ επίστρεψε. Επίστρεψε στο λάκκο σου. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
