Άλλοτε πατώντας σε δύο βράχους σαν τον Κολοσσό της Ρόδου κι άλλοτε τρέχοντας να περάσουμε μέσα από δύο βράχους –πέτρες Συμπληγάδες– η γενιά μας άλλοτε ακουμπά και γεφυρώνει δύο αιώνες και δυο χιλιετίες κι άλλοτε παλεύει να βγάλει τη μέρα.
Ποιο είναι το έδαφος που πατάμε, τι μας κρατά το βράδυ ξάγρυπνα, τι μας σηκώνει νωρίς το πρωί; Τι πάει να πει γενιά και τι πάει να πει μετάβαση; Και πώς μπορούν όλα αυτά άλλοτε να ακουμπάνε πάνω στις λέξεις κι άλλοτε να τρέχουν να ξεφύγουν απ’ αυτές;
Σίγουρα μιλώντας για εμάς μέσα από τα γραπτά μας μιλάμε και για την γενιά μας, αλλά ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τη γενιά μας, τη γενιά των millenials, τη γενιά της μετάβασης, που γνωρίζει και την κασέτα στο ραδιόφωνο και το Spotify, που γνωρίζει και τη δισκέτα και το Drive, που γνωρίζει και ξεχνάει πολλά, που πίνει μπύρες με την ίδια ευκολία που όλα μπορούν να γίνουν δύσκολα και που μπορείς να της προσάψεις χίλια δυο άλλα, όπως το να γράφει ποίηση και να κάνει sexting παράλληλα, αυτή τη γενιά, αυτής της γενιάς, αυτή η γενιά.
Η {στίξη} (aka Νίκος / Ισμήνη / Γιώργος / Σταμάτης / Ελένη) παρουσιάζει το πρώτο της συλλογικό έργο. Μαζί με τις αγαπημένες Πένυ Καραγεωργίου και Πέννυ Αγγελάκη από το αίσθημαγκ, τα μέλη της ομάδας συγκεντρώσαμε τα κείμενα και τα έργα μας στο Generation 404, ένα zine στο οποίο μιλάμε για τη δική μας γενιά ως βίωμα και ως εμπειρία.
Τιμή:
στίξη 