Poe-try
Η πόρτα
Δεν μας χτυπά η ποίηση την πόρτα.
Δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια·
εμείς θα της χτυπήσουμε διστακτικά
μία νύχτα
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Διττότητα #6
Και μες στο ίδιο συρτάρι έχω ένα πιστόλι και ένα γράμμα ερωτικό
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Η ποίηση γουργουρίζει
Όταν εγκαταλείπω τις προσπάθειες
και πάω πια να κοιμηθώ
τότε θυμάται πως υπάρχω
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Γιασεμί
κι ίσως αυτό που περισσεύει απ’ τη σύμπτωσή μας
να ‘σαι
και ίσως να’ ναι αυτό που θα μπορούσες να ‘σαι
-στα λόγια ο Σταμάτης Παρασκευάς
Πάντα στη θέση τους
Στις 9 και 59 το βράδυ
υπάρχει μια καθημερινότητα που αργοπεθαίνει,
υπάρχει η κίνηση της γάτας που μας τραβά την προσοχή
ελλείψει άλλου ενδιαφέροντος
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης /
φωτογραφία: paranoiko_xaos
Διττότητα #5
Τίποτε δεν έμαθα χωρίς αντάλλαγμα:
είτε γραφή,
είτε έρωτα
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Ο φελλός
Είσαι πανάλαφρος
κι από την μοίρα τούτη τη δινή σου
κανείς δεν σε γλιτώνει.
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Διττότητα #4
Εκκρεμώ
κι αναβάλλομαι
για να υπάρχει μέλλον
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Διττότητα #3
περισυλλέγω πτώματα που πέθαναν από λέξεις όπως πεθαίνει η Μέδουσα
μέσα από έναν καθρέφτη
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Διττότητα #2
Αυτό που σε ξενυχτάει τα τροπικά βράδια (η ύψιστη ειρωνεία…), με δόξα και τιμή επιστρέφει, τότε που λιγότερο το χρειάζεσαι
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Γι’ αυτό και γράφω για σένα
Γράφουμε όχι μόνο
για όσα δεν είπαμε
μα και για όσα
δεν αντέχουμε να σκεφτούμε.
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Η αγάπη
Οι άνθρωποι αγαπούν και δεν το ξέρουν:
δυο με τ’ αγκάθι, μια με τον ανθό.
Καθώς τρυπούν τον άλλον, υποφέρουν
σαν ξέρουν πως δεν κάνουν το σωστό.
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Διττότητα #1
Καλοδεχούμενη η μουσική σου στο άδειο μου κρεβάτι. Μέσα σε λίγες μόνο στιγμές συνέβη αυτό, που ήδη κρυφά είχα προβλέψει
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου /
φωτογραφία: paranoiko_xaos
Ο μονόλογος του δεσμώτη
Έξω ξημέρωσε κι εγώ
βλέπω σκιές.
Και ποιος μιλάει στο βάθος;
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Κάνε ένα έτσι και σβήσ’ το
βγες στο μπαλκόνι
και σβήσε τα φώτα στην πόλη
–άσε μόνο τους ακάλυπτους·
ο αντίλαλός τους ακόμη μας ξυπνάει–
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Η ώρα του Ίκαρου
Σηκώθηκε ο Ίκαρος
Απ’ τα πελάγη
Κι απ’ την αρχή
Φτιάχνει φτερά
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Μας εγκατέλειψε οριστικά
Αθήνα οι δρόμοι σου φόβος τις νύχτες
τα λεωφορεία σου γεμάτα όνειρα
που πάνε κι έρχονται στη δουλειά και στο σπίτι.
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Ο χάρτης
Κλειστές οι πόρτες στο μπαλκόνι μας
Ήρθαν Χριστούγεννα και Πάσχα
Πλέκουν τα Μέσα την αγχόνη μας
Κι όλοι σιχάθηκαν τη μάσκα
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Φόρτωση…
Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.
στίξη 