Πρόσφατα άρθρα
Η ποίηση επιτέλους με εγκατέλειψε
Τώρα είναι Αύγουστος
– προχθές το βράδυ
δεν είπα στην αρχή;
Πως πέρασαν δυο μήνες;
Φαίνεται πως η εγκατάλειψη
αλλάζει το χρόνο-
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Mary and Max (Adam Elliot, 2009)
-I find the world very confusing and chaotic.
Because my mind is very literal and logical.
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
νάιτ ντράιβ
/ όπως καλπάζουμε μας καταπίνει ο δρόμος μας καταπίνει η νύχτα /
-στα λόγια και την πλέιλιστ ο Νίκος Σταϊκούλης
Τελευταίος σταθμός
«Να προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα κάποιος άλλος μπορεί να τα κοιτάζει»
-στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Κακές συνήθειες
Δεν βαριέσαι, άστο
Πάω για ύπνο
Προς τι το δράμα;
Είναι απλώς μια συνήθεια
Του μυαλού
Ο εγκλωβισμός κάθε τόσο
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Στη σαγηνευτική παλιά πόλη των Χανίων
Βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση ενός καυτού και ιδιαίτερου καλοκαιριού, οπότε σκέφτηκα σήμερα να ταξιδέψουμε στα παραμυθένια Χανιά και συγκεκριμένα στην πιο μαγευτική παλιά πόλη, που δεν χορταίνεις να ανακαλύπτεις.
-από την Έλενα Ζιάβρα
Movies that go down perfectly on a Hot Summer’s day
Ορίστε, λοιπόν, μερικές ταινίες όπου οι χαρακτήρες υποφέρουν μαζί σας από την ζέστη και το καλοκαίρι αλλά μας θυμίζουν και λίγο τον ρομαντισμό που κρύβεται κάπου μέσα του .
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Μικρά βεγγαλικά
Το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να αφήσω τα δάχτυλα του χεριού μου να περπατήσουν πάνω σε αυτόν τον ζεστό καυτό τοίχο. Έμεινα εκεί ώρες, δεν είχα το κουράγιο να ανέβω αλλά σκαλιά. Γύρω στις 8. Γύρω στις 8. Γύρω στις 8.
-στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Δεν βγαίνει έτσι
τα κύματα να μένουν ακίνητα και βουβά
έχεις δει πόσο τρομακτικό θέαμα
είναι μια ακίνητη θάλασσα;
ακίνητη αναγραμματισμός του ανίκητη
το ‘ριξα στις λεξιπλασίες
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Dust (Song about a lost speckle of dust)
The city looked so clean today.
I saw a man rubbing his face
I saw a woman hiding her face in her palms
As the sun was shining on her.
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Η ιστορία της Μαίρης
Ανάμεσα σε αυτά που συναντάμε όλοι το καλοκαίρι
Υπήρξε αυτός ο αθόρυβος θάνατος της Μαίρης
Δεν τον κατάλαβε κάνεις
Πέρασε τόσο όμορφα και απλά όπως ανακοινώνονται στις ειδήσεις οι θάνατοι των μικρών παιδιών και των μεγάλων. Κάπου υπήρξε και ο δικός της, μόνο που δεν τον ανακοίνωσαν.
-στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
La Jetee (Chris Marker, 1962)
-Nothing sorts out memories from ordinary moments. It is only later that they claim remembrance, when they show their scars.
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
ταξίδι από το μεσημέρι ως το σούρουπο
/ αμέτρητοι κόλποι αμέτρητος ήλιος άσφαλτος που καίει και αμάξι που καίει και πιο πολύ ακούγεται ο αέρας παρά η μουσική /
-στα λόγια και την πλέιλιστ ο Νίκος Σταϊκούλης
Οικειότητα
Ίσως να φταίνε τα χέρια που υπήρχαν
Πριν γεννηθώ
Κι ύστερα η δύναμη της συνήθειας
Που με έκαναν να αναζητώ
Αυτή τη γαμημένη βία
Που πάντα μισούσα
Μα όλο με τράβαγε λόγω οικειότητας
– στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Οδοιπορικό στη Δημητσάνα
Λίγο μετά τις 10:00 το πρωί και αφού χαιρετηθήκαμε μπήκαμε στο αμάξι και αφήσαμε πίσω μας το γραφικό χωριό. Άνοιξα το παράθυρο του αυτοκινήτου και ξέκλεψα όσες εικόνες μπορούσα. Ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν 7 μέρες…
-από την Έλενα Ζιάβρα
Atlantics (Mati Diop, 2019)
-I’ll always taste
The salt of your body in the sweat of mine.
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Τα μάτια της | Νεφέλη
Σηκώθηκε αργά- αργά από το κρεβάτι, για να μην τον ξυπνήσει. Η παρουσία του δίπλα της, η ακούσια συμμετοχή του στον θάνατό της, ήταν κάτι που είχε σχεδιάσει. Το ήξερε ότι θα ήταν τουλάχιστον αγενές να ξυπνήσει και να την ανακαλύψει νεκρή αλλά υπήρχαν κάποιοι, βασικοί λόγοι για τους οποίους τον χρειαζόταν στο ίδιο σπίτι με αυτή.
Βάλτε να πιούμε
Σε όλα αυτά τα γαμημένα δαγκώματα των κάτω χειλιών, που ματώσαμε για να μη παραδεχτούμε τα όνειρα που θάφτηκαν στο τρίτο συρτάρι του δωματίου μας.
-στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Καλύτερα να μην
Κι όλα αυτά
ενώ μπορώ με μια μικρή ματιά
να σκύψω πάνω απ’ την κάμαρά σου
και να δω με τα ίδια μου τα μάτια
με ποιον τέλος πάντων ξαπλώνεις τη νύχτα
σε ποιον ψιθυρίζεις
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Στη Νάξο και…στη Νάξο!
Αν δεν έχετε κανονίσει ακόμα τις διακοπές σας, πάρτε μια ιδέα από το σημερινό άρθρο και είμαι σίγουρη ότι μέχρι το τέλος του, θα έχετε κλείσει ήδη τα εισιτήρια σας!
-από την Έλενα Ζιάβρα
They Could Have Danced All Night
«Δεσποινίδες και κύριοι, παρακαλώ!», αναφώνησε ξαφνικά ο Τσαρλς διακόπτοντας το χορό του Ρικάρντο με την Κλέμεντιν, του μοναχικού Πιότρ, και κάνοντας όσους ήταν στο χώρο να στρέψουν τα μάτια τους πάνω του. «Βρήκαμε ένα ακόμα σημείωμα μέσα στο σπίτι.»
Λευκό δέρμα γεμάτο Μελανιές
Τότε έτρωγα από το χέρι σου
όταν το στομάχι μου είχε κλειδώσει και εσύ με την σειρά σου με κρατούσες ασφαλή από τους περίεργους ήχους που το σπίτι μας έκανε,
ένα σπίτι χτισμένο από τα δάκρυα και τα γδαρσίματα των προηγούμενων μας ζωών.
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Ας την κάνουμε ταράτσα
Τα φώτα έσβησαν, μόνο η Ακρόπολη και μερικά λαμπιόνια χρωμάτιζαν την σκηνή. Νόμιζα ότι βρισκόμουν σε ένα παραμύθι που με περίμεναν μουσικοί ταχυδακτυλουργοί, μάγοι και χορευτές για να ξεκινήσω την ιστορία μαζί τους.
-στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Κι όλοι θα είναι πλέον με κάποιον άλλον
Στο στέκι που πηγαίνω
κάθε βράδυ και τα πίνω
έχω πλέον ξεναγήσει τους πάντες:
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Σκέψεις κατά τη διάρκεια μιας εκπνοής
Είναι εκείνη η στιγμή που παγώνω στο χρόνο.
Ό,τι υπάρχει τώρα περιμένει στην ουρά να ξεπαγώσει πάλι
και ό,τι έχει υπάρξει γνωρίζει πως υπήρξε για να φτάσω εγώ εδώ,
στη μια και μοναδική στιγμή που λέω πως δεν αισθάνομαι κάτι
-από τον Χρήστο Μαρινόπουλο
Φόρτωση…
Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.
