Πρόσφατα άρθρα
Σκοταδισμός
Πάντα λένε πως το φως ταξιδεύει γρηγορότερα από τα πάντα, όμως γιατί το σκοτάδι μοιάζει να είναι ήδη εκεί;
-στα λόγια η Νικολέτα Κριαρά – Λάμπρου
Μια μέρα όχι σαν τις άλλες – μια μέρα στο pride
Εν τέλει κάπου ανάμεσα στον χορό, στα γκλίτερ και στα χρώματα, συνειδητοποίησα ότι τα σήκωνα για μένα, για κάθε εμένα, για όλες τις version μου που έμειναν παγιδευμένες.
-στα λόγια η Εβελίνα Κόλλια
Ώρες μακριά σου
Χαρίζεται άδειο κορμί
σ’ όποιον το θέλει για λίγες ώρες.
–στα λόγια η Πένυ Καραγεωργίου
Ψυχοσωματικά
το μεταίχμιο ανάμεσα στο μεσημέρι και το απόγευμα,
όταν όλοι ξεκουράζονται
οι σκέψεις μου τρώνε το μυαλό όπως τα μυρμήγκια τα ψίχουλα
–στα λόγια η Πένυ Καραγεωργίου
Αποδέσμευση
κι η νύχτα είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα τα ουσιαστικά
και με ξεγελά·
–στα λόγια η Πένυ Καραγεωργίου
Διαλεκτικός μονόλογος
Τέλος πάντων, ας πούμε ότι σταμάτησα γιατί κάπου θα έπρεπε να σταματήσω. Ας το αφήσουμε έτσι.
–στα λόγια η Αλεξία Τερετίζη
Άτιτλο ΙΙΙ
Ερωτευόμαστε
κι αγαπάμε
και πονάμε
και πέφτουμε
και σηκωνόμαστε ξανά.
–στα λόγια η Αιμιλία Κάλτση
Μαυσωλεία θαμπών αναμνήσεων
Χρειάζεσαι ουρανό, χρειάζεσαι οξυγόνο, χρειάζεσαι διαφυγή, χρειάζεσαι χρόνο. Έχεις απουσία. Έχεις απουσία;
-στα λόγια η Νικολέτα Κριαρά – Λάμπρου
Η ποίηση γουργουρίζει
Όταν εγκαταλείπω τις προσπάθειες
και πάω πια να κοιμηθώ
τότε θυμάται πως υπάρχω
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Διττότητα #6
Και μες στο ίδιο συρτάρι έχω ένα πιστόλι και ένα γράμμα ερωτικό
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
π.Χ (πριν χρειαστεί να σου πω σ’ αγαπώ)
Ίσως να αγγίξαμε και λίγο και την τακτική του κόσμου που αγωνιά να γεννιέται, προσδοκά να δουλεύει, προσπαθεί να νοιάζεται, λυτρώνεται να αγαπά και τρέχει να πεθάνει.
-στα λόγια η Ισμήνη Κατσάβαρου
Όταν με ρώτησαν για το σώμα μου
Είναι ένα σώμα που μου ανήκει κάποιες μέρες και τις υπόλοιπες ίσως να νιώθω και ότι το κουβαλάω.
-στα λόγια η Εβελίνα Κόλλια
Όλα αυτά που μας ανήκουν
και είν’ οι μνήμες/ αναμνήσεις
που δεν μπορούν καθόλου να σβηστούν
μέσα στο πέρασμα του χρόνου
–στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη /
φωτογραφία: paranoiko_xaos
Η περιπλάνηση του νοῦ
η καρδιά μου παγωμένη
σ’ άλλο μέρος
σ’ άλλης νιότης εποχή
–στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη /
φωτογραφία: paranoiko_xaos
Ανοιξιάτικη ᾠδή
είν’ το χρώμα άγνωστο
που θάβει τ’ όνομά μου
είν’ η πνοή μου ηχηρή
–στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη
Ρούμπεν–η μουσική στα χρόνια του παραδείσου
«Πόσο χρονών είμαι;», αναρωτήθηκε. Έπιασε το πρόσωπο του για να καταλάβει πόσες εμπειρίες είχαν μαζευτεί στα λακκάκια του.
–στα λόγια η Κωνσταντίνα Καλογεροπούλου
Μνήμη τεχνικολόρ
κίτρινα άνθη να μπερδεύονται
στις ξιφολόγχες των τρελών,
λιβάδια γαλανού ουρανού απ’ όπου τα άλογα
ξεχάστηκαν να έρθουν στη μάχη
–στα λόγια η Μαρία Θεοφιλάκου
Noman’ s trip
Την ίδια ώρα κάθε μέρα ο κύριος Noman–
όμως απόψε είναι αποφασισμένος.
–στα λόγια η Μαρία Θεοφιλάκου
Ωραίες πρωίες
Ξυπνάς θνητός τι ανακούφιση
Άλλο πρωί, από αλλουνού το όνειρο
σωσμένος
–στα λόγια η Μαρία Θεοφιλάκου
Πάντα στη θέση τους
Στις 9 και 59 το βράδυ
υπάρχει μια καθημερινότητα που αργοπεθαίνει,
υπάρχει η κίνηση της γάτας που μας τραβά την προσοχή
ελλείψει άλλου ενδιαφέροντος
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης /
φωτογραφία: paranoiko_xaos
Διττότητα #5
Τίποτε δεν έμαθα χωρίς αντάλλαγμα:
είτε γραφή,
είτε έρωτα
-στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Φόρτωση…
Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.
στίξη 