Πρόσφατα άρθρα
Στα τέσσερα
«Έχεις ακόμα λίγο χρόνο. Μετά, θα μου ανήκεις. Το κατάλαβες;» συνέχισε με σταθερή φωνή.
«Μάλιστα κύριε», ψέλλισε εκείνη.
-στα λόγια η Νικολέτα Κριαρά – Λάμπρου
Χαμένες εποχές
Θέλω να με πας πίσω.
Σε εκείνες τις μέρες,
να νιώσω εκείνη τη θαλπωρή του ηλίου
-στα λόγια η Cherie
Αντιθέσεις ενός σώματος
Παραδίδεται σώμα καινούριο,
δίχως ραγίσματα,
πόνο, αίμα και σημάδια.
-στα λόγια η Cherie
Χάος αληθινό – Unda clamat te amo
πια ο χτύπος και ο ρυθμός του κορμιού μου σου ανήκουν
πια σαν κύμα το σώμα μου παφλάζει
-στα λόγια η Ελένη Παπαστεργίου
Χάος αληθινό – Το τέλος του κόσμου
Οι φίλοι μας τρέχουν να σωθούν από την βαρβαρότητα της πόλης
φοβόμαστε για τους ανθρώπους μας
γνωρίζουμε την απώλεια
της κάνουμε καμία φορά τράκα και την κερνάμε τσάι με λεμόνι.
-στα λόγια η Ελένη Παπαστεργίου
Οι λέξεις είναι πάθηση
Κι ύστερα
τι σημασία έχουν οι λέξεις;
Οι λέξεις –μαλάκες μου– είναι ιός
που μας κατασπαράζει.
-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Χάος αληθινό – Προσμονή
Ξέρεις κάποιες φορές νομίζω πως δεν έχω τίποτα να πω
κι η γλώσσα μέσα στο στόμα μου πάλλεται,
σαν να έρχεται σε οργασμό
-στα λόγια η Ελένη Παπαστεργίου
Του ανέμου σώματα
Σου ζητώ να ξανάρθεις τη νύχτα στη δροσιά της σελήνης και στης άμμου τη λεία επιφάνεια, στης θαλάσσης τον ήχο ανακούφισης καθώς σβήνουν τα κύματα, νύχτα να ξανάρθεις ζητάω.
-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Τεχνικά ζητήματα ΙΙ
Μεγάλη στην ηλικία, έχει τις παραξενιές της
και κάπου κάπου της μιλάω:
«Πώς κάνεις έτσι; Σαν άνθρωπος κάνεις».
-στα λόγια η Σοφία Ανδρέου
Τεχνικά ζητήματα
Δεν ήταν τα πρωτοβρόχια που περνούσαν τις ρωγμές
που στο ξύλινο πάτωμα τακ τακ επιλεκτικά χτυπούσαν
σαπίζοντάς το νύχτα με τη νύχτα.
-στα λόγια η Σοφία Ανδρέου
Αθήνα σε ώρα θερινή
κίτρινες γραμμές Προπυλαίων στα δυτικά—
δεξιά κι άλλα πολυώροφα σκάλες σύρματα
ήχοι μηχανών αυτοκινήτων που μπερδεύονται
-στα λόγια η Σοφία Ανδρέου
Μονόλογος για Φωταγωγό
Τι ομορφαίνει περισσότερο την πόλη από τον μεγαλόφωνο έρωτα και τι ομορφαίνει περισσότερο τους μεγαλόφωνους έρωτες από αυτήν, αυτήν εδώ την πόλη
-στα λόγια η Γεωργία Δρακάκη
Σκέψεις Αυγούστου
Μιας και, είκοσι χρόνια
πέρασαν από πάνω μου οχτώ ζωές
είκοσι τρία καλοκαίρια τώρα.
-στα λόγια ο Υποτονικός
Ατέρμονο γιατί
τα ρούχα λερώνουν τους συντρόφους
λιθοβολούν τις μπλε στολές
τα ρούχα σκοτώνουν
–στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη
The end of the world as we know it (is it?)–1&2
Ακόμα ένα τραγούδι, ακόμα μια γιορτή, ένα τέλος, μια νέα εποχή, μια τούρτα, μια κάποια κρίση συνείδησης (και πάμε πάλι του χρόνου).
-έργο από την Αγγελική Πολίτη
Φτιάχνεσαι και καταστρέφεσαι
Ψάχνεις να βρεις σήμερα ποιον εαυτό σου θα φορέσεις.
-στα λόγια η Νεφέλη Μεταλλίδου
Δύο χρόνια και εννιά μήνες
Η φωνή σου, εκεί ζωντανή.
Όχι σε ηχητικά μηνύματα.
Όχι αποστάσεις. Όχι σιωπές και κενά σε πλήκτρα.
-στα λόγια η Ηλιάνα Τσακίρη
The Backrooms
Μεταξύ του πρότινος και του ύστερα, πλανιέσαι απολεσθείς. Δύο βήματα μπρος, τέσσερα πίσω κι έπειτα αλλάζεις κατεύθυνση. Πόσο στα αλήθεια πράττεις έτσι;
-στα λόγια ο SideliK_2
Κρίσεις πανικού, οι φίλες μου
Οι κρίσεις πανικού, είναι φίλες μου, από επιλογή. Αν ήταν εχθρός μου, δεν ξέρω αν θα ζούσα ακόμη.
-στα λόγια η Ηλιάνα Τσακίρη
Ρέουσες παράλληλες πραγματικότητες μεταξύ συρμού και αποβάθρας
Εμείς, που μια ζωή τη ζούμε ανάμεσα στο να ανήκω και να ξεχωρίζω, που δε μας όρισε κανένας σκοπός πέρα απ’ τον αυτό.
-στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
Πλατεία – εκεί που συναντιόμασταν τότε και τώρα
Οι γειτονιές και οι πλατείες που συναντιόμασταν τότε και τώρα– μέρη που δεν ξεθωριάζουν και ας αλλάζουν.
-έργο από τη Σοφία Ανδρέου
Φόρτωση…
Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.
στίξη 