Messy Desk
UNΡΟΜΠΟΤ
Γίναμε παιδιά των πόλεων μ’ αλλεργίες, τοξικό απ’ το νέφος αίμα και δικαιωματισμό.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Για πέταμα
Το ξημέρωμα με βρήκε να τρώω παγωτά δίχως σταματημό
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Η Ασούρα των χαμένων
Πεθαμενατζής, κηδεύω αναίσθητα κάθε χειμώνα μνήμες.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Υπό
Ποιος να σε βρει εδώ άραγε και ποιος να σε κεράσει λίγο φως;
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
anon
Γυαλιά καρφιά τα παντοτινά «θα μείνω εδώ». Κοίταξα τα πουλιά που σε συνόδευαν προς πολιτείες απόρθητες.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Αρνείται
βλέπεις ο μόνος δρόμος για τον πάτο είν’ ο πάτος
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Άσωτοι
Δεν βγάζει ποτέ και πουθενά ο κόσμος μας.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Λούπα
Εγώ; Νιώθω το χρόνο να παγώνει πάνω από μια λεκάνη, που φιλάρω ξερατό μα σιχαίνομαι που ακουμπάω.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Kontinuum
Όλα είναι θέμα φόκους, θα σου πουν με στόμφο παιδιά με αίμα χρυσό
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Ωδή σε εμένα και σ’ αυτόν
Γυαλιά σπασμένα που δε φιλτράρουν τίποτα πια, όσο η τρέλα και ο κάματος με πνίγουν.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
Δαλιδά
Ψιτ. Μπορώ να ρίξω μια ματιά; Έχεις χαρτιά; Σπριντ.
-στα λόγια ο SideliK_2 / στη φωτογραφία o @godspeecs
στίξη 