Με μέτρο

Η αγάπη

Οι άνθρωποι αγαπούν και δεν το ξέρουν: δυο με τ’ αγκάθι, μια με τον ανθό. Καθώς τρυπούν τον άλλον, υποφέρουν σαν ξέρουν πως δεν κάνουν το σωστό. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Ο χάρτης

Κλειστές οι πόρτες στο μπαλκόνι μας Ήρθαν Χριστούγεννα και Πάσχα Πλέκουν τα Μέσα την αγχόνη μας Κι όλοι σιχάθηκαν τη μάσκα -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Κατάθεση

Η ύπαρξη μου σε δίνη Και πολύ μου τη δίνει Ζάλη και σκοτοδίνη Χάος και αδρεναλίνη -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Φως στην ομίχλη

Μπινελίκια και χαστούκια Παρασκήνιο Υποκλίσεις κι εύγε, μπράβο Στο προσκήνιο -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Καθήλωση

Τα σπίτια μας στενεύουν τις Δευτέρες Τα Σάββατα ξανοίγουν μια στιγμή Μας κλείσανε σαρανταπέντε μέρες Και ψάχνουμε στους τοίχους μας ρωγμή -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Χορός

Φύλλο αλαφρό Και πώς πετά Με την ορμή Του ανέμου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Ο φόβος της αγάπης

Ποτέ μου δεν τη γεύτηκα την αίσθηση Κατάλευκη θα ήταν η αγκαλιά σου Στο δράμα μου και στην γλυκιά ψευδαίσθηση Στερήθηκα για πάντα το άγγιγμα σου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Η γη που με ματώνει

Δεν έχει γεια Στη γη που με ματώνει Έχει νεκρούς Στης θάλασσας τ’ αλώνι Έχει κραυγή Μητέρας που στοιχειώνει Κι ένα παιδί Που πια δεν μεγαλώνει -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Πρακτέον

Κράζουν στο βάθος Άγνοια λάθος Ψεύτες με πάθος -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Αφύπνιση

Ακονίζω τον νου μου και έφυγα Την καρδιά μου φυλάω στα χέρια Δεν ταιριάζω γι’ αυτό και σου ξέφυγα Πάω να βρω τα δικά μου λημέρια -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Ο λαθραίος

Χτυπήσανε τις πόλεις τα μεσάνυχτα Κανένας δεν μιλά μονάχα κλαίει Τα μάτια μας κοιτάζουνε μισάνοιχτα Κι η ελπίδα μας στη θάλασσα επιπλέει -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Το πορτρέτο

Σπάω τον πίνακα αφού δεν σε χωράει. Ρίχνω μπογιά πάνω στον τοίχο να κυλάει. Κι όλα τα σύνεργα που έχω θα τα σπάσω. Και με τα χέρια όπως θέλω θα σε φτιάξω. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου