Even after the flesh perishes, one can live in the hearts of others
together with the feelings one has for them.
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Ελπίζοντας να βρει κάποια μορφή σύνδεσης με την χαμένη μητέρα της, μία μαθήτρια και έξι συμμαθήτριές της ταξιδεύουν στο μακρινό εξοχικό της θείας της, το οποίο όμως σύντομα αποδεικνύεται στοιχειωμένο. Το επακόλουθο είναι μια σειρά από καλειδοσκοπικές σκηνές παιχνιδιάρικου και κωμικού τρόμου, σκηνές οπτικού υπερρεαλισμού γεμάτες έντονα χρώματα και αποπροσανατολιστικές συνθήκες.
Το Hausu σίγουρα θα είναι μία από τις λιγότερο γνωστές ταινίες της λίστας του Οκτώβρη, ίσως να μην κατανέμεται κιόλας ως ταινία τρόμου, αλλά είναι σίγουρα μια από τις πιο σημαντικές πειραματικές ταινίες της Ανατολικής Ασίας. Αφορμή για την δημιουργία του Hausu στάθηκε η μεγάλη επιτυχία που είχε τότε το Jaws, μετά από την οποία ανατέθηκε στον Nobuhiko Obayashi η δημιουργία μιας ταινίας η οποία θα ανταγωνιστεί την επιτυχία αυτήν. Έτσι ο Obayashi δημιούργησε ένα έργο το οποίο δεν ακολουθεί κανέναν κινηματογραφικό κανόνα, ενώ το σενάριο της ταινίας γράφτηκε γύρω από εφιάλτες και φοβίες που είχε τότε η 12χρονη κόρη του. Η επιρροή ήταν, μάλιστα, τόσο μεγάλη που στους τίτλους της ταινίας η κόρη του αναφέρεται ως ένας από τους σεναριογράφους.
Παρόλα αυτά, η ταινία δεν είναι απλά ένα μη συγκαταβατικό avant garde φιλμ, αλλά ένα σουρεαλιστικό φιλμ, το οποίο αγγίζει τις φοβίες με μία πολύ όμορφη παιδικότητα. Είναι μια ταινία η οποία δεν έχει κανέναν απολύτως περιορισμό, έχει τον δικό της ιδιότροπο ρυθμό και μας μαρτυρά την τεράστια δύναμη που μπορεί να έχει ο πειραματικός κινηματογράφος.
-Φωτογραφία από το Filmgrab–
στίξη 