-ένα συλλογικό πρότζεκτ από τη Λέσχη Χαρακτών
Συλλογικό χαρακτικό έργο εμπνευσμένο από το workshop που πραγματοποιήθηκε στο εργαστήρι της Λέσχης χαρακτών με θέμα τον Ηenri Matisse και την ενασχόλησή του με τη χαρακτική. Με αφορμή τα έργα του από την έκδοση “Pasiphaé Chant de Minos” ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 1944, με μια σειρά από τολμηρές ξυλογραφικές απεικονίσεις. Βασίζεται στον μύθο της Πασιφάης, μια ποιητική αναπαράσταση του ελληνικού μύθου από τον Henri de Montherlant. Ο μύθος περιστρέφεται γύρω από την Πασιφάη, τη σύζυγο του βασιλιά Μίνωα της Κρήτης, η οποία, εξαιτίας μιας κατάρας του Ποσειδώνα, ερωτεύεται έναν ταύρο και γεννά τον Μινώταυρο.
Το συλλογικό έργο «Γραμμοπαίγνια» μελετά τη μεγάλη αντίθεση μεταξύ άσπρου και μαύρου, την απλοποίηση των μορφών και την έμφαση στον δραματικό χαρακτήρα που μπορεί να έχει η γραμμή. Στοιχεία τα οποία προκύπτουν από την προσέγγιση του Matisse με την χαρακτική, ο οποίος χρησιμοποιούσε στα έργα αυτά ρευστές, οργανικές γραμμές και απλοποιημένα σχήματα, αποτυπώνοντας το δράμα και την ένταση της ιστορίας με ένα ύφος που θυμίζει αρχαία τέχνη αλλά είναι σαφώς σύγχρονο.
Το χαρακτικό έργο συνοδεύεται από ένα κείμενο, μια συλλογική ιστορία.
Τι κι αν χορεύουμε μαζί…
.
Κυρτός ο ορίζοντας
μια λάμψη ο κόσμος μου
σε μια νύχτα που πνίγει,
εκρήξεις σιωπηλά
και ‘συ
σε ένα σημείο στον αέρα…
.
Βλέπω τις μαργαρίτες να στριφογυρίζουν,
γύρω γύρω,
με ζάλισαν.
Την χρειαζόμουν μια ζαλάδα
.
Νεφελοβατώ.
Φως της γης, πάλλομαι στον ρυθμό σου.
.
Μέσα από την αγάπη μου για σένα σπέρνω κάθε μέρα…
.
Νερό θα είμαι να γίνω τα δάκρυά σου
.
Ακόμα και αν χαθείς θα λάμπεις στο σκοτάδι
Μια σκιά που σπάει τα δεσμά της
.
Θυμήσου,
Η φωνή σου θα είναι το τραγούδι μου
Και το τραγούδι σου θα γίνεται η φωνή μου
.
Μέθυσε ο χρόνος γιατί η μουσική μας είχε βάρος,
Αλλά εγώ έχω ήδη κλείσει τα μάτια,
μάλλον βρεθήκαμε στην αρχή
.
Ένα παράθυρο στη νύχτα άνοιξα
για να σου δείξω τη βροχή των αστεριών,
το σκοτάδι να πάψεις να φοβάσαι.
.
Ο ουρανός της νύχτας
αγκαλιάζει την αρχέγονη μορφή
ψιθυρίζοντάς της τα μυστικά των άστρων.
.
Σε κάθε δύση,
Το πεπρωμένο σβήνει, χάνεται
και περιμένει την επόμενη,
μήπως και σε βρει.
Τα επιμέρους χαρακτικά έργα και το κάθε απόσπασμα του συλλογικού κειμένου ανήκουν με τη σειρά στους:
Σοφία Αουρσαλίδου
Γιώργος Σιούτος
Σπύρος Χρήστου
Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
Ναταλία Κεσεντέ
Τζότζο Αποστολόπουλος
Κατερίνα Εξαρχοπούλου
Μαίρη Γρηγοράτου
Ηριάννα Μπάμπαλη
Μαρία Τσώλη
Νίκος Δεμερούκης
Αγγελική Κυριακοπούλου
Λίγα λόγια για τη Λέσχη Χαρακτών:
Η «Λέσχη των Χαρακτών» δραστηριοποιείται στο εργαστήριο της Κατερίνας Εξαρχοπούλου, το οποίο αποτελούσε το ατελιέ των ζωγράφων-χαρακτών Θανάση και Μαριόρας Εξαρχοπούλου. Με αφετηρία την τέχνη της χαρακτικής και έναν χώρο όπου αυτή ήταν ζωντανή και παρούσα, σε κάθε μεριά, σε κάθε συρτάρι, το εργαστήριο γέμισε, τώρα, με τα μέλη μιας παρέας που κρατεί από τα φοιτητικά χρόνια στην Ξάνθη αλλά και με νέα μέλη. Η ιδέα των συλλογικών έργων γεννήθηκε ως ένας τρόπος να δημιουργούμε, να μαθαίνουμε και να σκεφτόμαστε παρέα αλλά και ως ένα μέσο να παρουσιάσουμε τις διάφορες πτυχές του κάθε ατόμου ως αναπόσπαστο κομμάτι μιας ομάδας σκιαγραφώντας το πορτρέτο της Λέσχης Χαρακτών.
στίξη 