Poe-try – στίξη

Τούμπα το τραπέζι

κι ωστόσο όλο το βράδυ μια μαύρη καταιγίδα μάς πότιζε μια καταιγίδα που τώρα μαζεύεται πάνω από τα κεφάλια τους -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης

μπαίνω στην τροχιά σου με λεωφορεία, μετρό, ταξί, πόδια με όλα τα μέσα που με οδηγούν σε εσένα και τρέμω -στα λόγια η Ελένη Γεωργίου

και στη θήκη των κεριών τίποτα άλλο παρά το σκοτάδι· -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

ένα δυάρι στο Παγκράτι θα μιλάει πάντα για αυτή -στα λόγια η Ισμήνη Κατσάβαρου / φωτογραφία: paranoiko_xaos

τα πάθη μου δεν σχετίζονται με χαρτιά και πουτάνες ούτε γυρίζω στα μπαρ ξημερώματα -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Πετάγεται κάποια στιγμή ένα τσογλάνι και φωνάζει «μας σκοτώνουν!» Μού ‘κοψε ο μαλάκας το χασμουρητό. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης

δεν είναι ότι λείπεις αλλά ο χυμός Όλυμπος δεν έχει την ίδια γεύση μόνο συντηρητικά -στα λόγια η Ισμήνη Κατσάβαρου

Αυτά είδα στο όνειρό μου. Ξύπνησα 5.48 το χάραμα. Και βάλθηκα να μαζεύω. -στα λόγια ο Σταμάτης Παρασκευάς

κι έχω τη θλίψη σύντροφο από τα γεννοφάσκια μου μια θλίψη που φιμώνει τον θυμό έναν θυμό που θέλει να συνθλίψει -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Κι ύστερα τι σημασία έχουν οι λέξεις; Οι λέξεις –μαλάκες μου– είναι ιός που μας κατασπαράζει. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης