Από Πετράλωνα για Μενίδι


-διαδηλώνει ο Σταμάτης Παρασκευάς

Θα ήθελα πολύ να βρίσω, μα μόλις
σε έχω φιλήσει κι αφού σε φίλησα
έφαγα και τζατζίκι. Αλλά θα κάνω μια προσπάθεια.

Σκέψου να μη μπορεί κάποιος να μιλήσει για την κακοποίησή του, γιατί κάποιο δικαστήριο έκρινε πως οι λέξεις με τις οποίες μπορεί να μιλήσει είναι υποκινήτριες ταραχής, γιατί θα προκαλέσουν τον κόσμο σε αντίδραση.

Να μη μιλάμε για πράγματα σαν να μην υπάρχουν.

Η δυστοπία είναι δω. Και το κάθε σώμα με τον πούτσο του καυλωμένο ή ξεκαύλωτο και το μουνί του υγρό ή στεγνό και πάντα αυτοδιάθετα και η κωλοτρυπίδα που το κάθε υποκείμενο έχει να μη συναγωνίζεται μιαν άποψη που πάλι κάθε υποκείμενο έχει και σκέψου αφού μάς πάρουν την κωλοτρυπίδα να φτάσουν να μάς πάρουν και την άποψη.

Σκέψου στο σέξτιν που θέλουμε κι οι δυο κι οι τρεις κι οι χίλιοι δεκατρείς που θέλει να κάνουμε να πάει κάπως έτσι: «αχ, πόσο θα ‘θελα να γλείψω τον πουθενά σου» γιατί ο πούτσος δε θα υφίσταται στο οτοκορέκτ.

Σκέψου γαμημένες αποθήκες με ψευτοψωλοχυμένες μεσοτοιχίες κι υγρασία γεμάτη μανιτάρια που σε μαστουρώνουν και κάποτε φάνηκαν να προκαλούν μιαν επανάσταση και που εν τέλει την υπονόμευσαν, να είναι σκατομαντρώματα εκατομμυρίων έργων τέχνης με καυλωτικό περιεχόμενο και σκέψου επειδή τα αυτιά δεν κλείνουν σαν το στόμα, εις το όνομα της προστασίας να μάς τα πετσοκόβουν και να χάσκουν τα κεφάλια μας τα ηλίθια, τα τιτανομαλακισμένα σαν ντόπερμαν που ο καριόλης άνθρωπος τα πλήγιασε.

Φαντάσου να μην ξέρεις το αντίστοιχο του πέους και του αιδοίου στην αργκό εκδοχή τους και σκέψου αφού μας πάρουν την αργκό να μας πάρουν και όλα τα ευπρεπή.

Φαντάσου μια νεκρική σιωπή. Φαντάσου πορεία χωρίς σύνθημα ή παρέα που δε βρίζει. Φαντάσου ένα σκηνικό με κακοτράχαλα βουνά κι ερημίτες που θέλουν άλλον τρόπο ζωής να μοιάζουν απειλή.

Και άκου τα τραγούδια για πουτάνες και αλκοόλ και δες τις τσόντες με κακοπποιητικά γαμήσια και φωτογραφίες αγωνιστών πριν διακόσια χρόνια χωρίς να εμπνευστείς να πεις άντε και γαμηθείτε σε ίδιους και χειρότερους εχθρούς και ευνουχισμένους Δαυίδ και λοιπά. Κουράστηκα.

Και μόνο μια μαλακία ενώ σε σκέφτομαι θα με ηρεμήσει. Σκέψου να θέλω να σου πω σ’ αγαπώ με τρόπο που κανείς άλλος δεν ορίζει παρά μόνο ο σεβασμός κι η ελευθερία κι εμείς οι δυο.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s