-She blew in like the wind. No plans, no goals.. No wishes, no wants..
-στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Το Vagabond, γυρισμένο από την Agnes Varda, μία από τους πρωτοπόρους του new-wave κινήματος στον κινηματογράφο, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά φεμινιστικά έργα τόσο της ίδιας όσο και γενικότερα του κινηματογράφου, εξαιτίας του τρόπου που χρησιμοποιούνται οι δυναμικές του φύλου και o απο-φετιχισμός του γυναικείου σώματος από την ανδρική οπτική.
Η ταινία αφηγείται τις τελευταίες μέρες της Μona (Sandrine Bonnaire), η οποία στην αρχή της ταινίας βρίσκεται νεκρή σε έναν αμπελώνα. Έπειτα η αστυνομία ορίζει ότι βρίσκεται νεκρή από «φυσικά αίτια» και ο φάκελος κλείνει εκεί. Από το σημείο αυτό ο θάνατος και οι τελευταίες μέρες της ζωής της ερευνάται από έναν «αόρατο δημοσιογράφο» και ακολουθεί μια αναδρομική μη γραμμική αφήγηση, στην οποία συμμετέχουν άτομα που την γνώρισαν μέσα στις τελευταίες αυτές μέρες της.
Η Mona έχει εγκαταλείψει τα πάντα , έχει βαρεθεί την συγκαταβατική της κοινωνική θέση ως γυναίκα και ως κοινωνικό μέλος , έχει πάρει μια σκηνή και, λες και γεννήθηκε από την θάλασσα, γυρνάει τους δρόμους σαν παρία, αδιάφορη για τα βλέμματα που τραβάει, την βλέπουμε να είναι σίγουρη για την ελεύθερη και μοναχική της ζωής. Έναν τρόπο ζωής που πολλοί από όσους την συναντούν τον ζηλεύουν και τους κάνει να αναθεωρούν την συγκαταβατική τους κοινωνική ζωή ενώ άλλοι τον βρίσκουν αποκρουστικό, καθώς για αυτούς αποτελεί μία αντικοινωνική συμπεριφορά η οποία βρωμίζει την οπτική τους.
Στο ταξίδι αυτό που εξ αρχής γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει προορισμός. Βλέπουμε την Mona να βρίσκεται συνεχώς σε μεταβαλλόμενες καταστάσεις, μερικές φορές να αντιμετωπίζει την απόλυτη μοναξιά, τον έρωτα καθώς και ευκαιρίες να καταλαγιάσει και να έχει μία πιο ήρεμη ζωή, απορρίπτοντας στην τελική όλα αυτά. Κάτι, το οποίο εμάς ως θεατές, μας γεμίζει πολλά και διαφορετικά ηθικά ερωτήματα στον καθένα, στα οποία καλούμαστε να δώσουμε μόνοι μας τις απαντήσεις, έχοντας σίγουρα «καρφιτσωμένες» σκηνές στο νου μας για αρκετές μέρες μετά την προβολή της ταινίας.
-φωτογραφία από το Filmgrab–
στίξη 