-στα λόγια η Λίλλυ Ιουνίου
Αξίζουμε μια Άνοιξη ακόμα
ο κόσμος να τελειώνει κάθε μέρα περισσότερο
κι εμείς να μη νοιαζόμαστε
να του φοράμε την ομορφιά που ξεχειλίζει
από τα ρευστά μας πρόσωπα
όσο η ακόρεστη πείνα των ματιών μας
οι ανθισμένοι κήποι μέσα στα χέρια μας
οι ακατάστατες σκέψεις μας
τα στόματα που λιώνουν το ένα μέσα στο άλλο
η ελπίδα που γαντζώθηκε επάνω μας για πάντα
μας διατηρούν
αθεράπευτους
απεγνωσμένους
μη αναστρέψιμους
ποιητές
ερωτευμένους
ή ανθρώπους
-φωτογραφία από Andrzej Wróblewski
στίξη 