-στα λόγια ο Παρθένιος Νικόλαος
Ένα μεσημέρι του καλοκαιριού
θα ξεκινήσει η μεταμόρφωση
με το δωμάτιό μας το εκκολαπτήριο.
Αφού τα χέρια σου κλειδώσουν μες στα δικά μου,
θα νιώθω με τα ακροδάκτυλά σου.
Ο ψίθυρος σου η εκπνοή μου
και ο ιδρώτας μου τα δάκρυά σου.
Οι μύες μου θα απογυμνωθούν
και θα τους αγκαλιάσει το δέρμα σου.
Κλείσε με.
Το μιαρό μου αίμα κυλάει πλέον στις φλέβες σου.
Σε ποιο λαιμό καταλήγει ο εγκέφαλος;
Στο ζενίθ της αποκάλυψης η μεταμόρφωση λήγει.
Άκου.
Προσκαλέσαμε τον αδυσώπητο ουράνιο καλπασμό
και τόσο καυτερό δόρυ.
Σταγόνες ιδρώτα κυλούν
καθώς ακούγεται ο τελευταίος ψίθυρος.
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 