Μονοκοπανιά


– στα λόγια ο Κωνσταντίνος Μπούρας

Το τζιτζίκι τραγουδάει
Σε κάθε αναπνοή
Γιατί μπούχτισε
Από χώμα. Έφαγε τόσο
Που το αρνήθηκε. Αν και
Οφείλω να πω
Πως το μεταβόλισε
Με επιτυχία περισσή.

• • •

Συνάντησα πολλούς βιολιστές
Αλλά κανέναν κατασκευαστή βιολιών.

• • •

Στο ποτάμι της φωτιάς
Πυρώθηκα Τόσο πολύ
Που δροσίζομαι κάθε φορά
Που πλημμυρίζει.

• • •

Πονώ κι ανθίζω μουσική.
Ανέκαθεν χώνευα πέτρες.
Ουδεμία σχέσις με τον Κρόνον.

• • •

Θα ήθελα να ξαναγυρίσω,
Όμως πάντα εδώ μένω,
Στο κλουβί μου.
Αφήστε μου ανοικτή την πόρτα,
Έτσι, για να παίρνω αέρα.
Δεν θα αποδράσω.
Η Αγία Συνήθεια
Μ’ έχει αιχμαλωτίσει.

-φωτογραφία από Pinterest

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s