-στα λόγια η Κατερίνα Κολλιού
Σ’ αγαπώ όταν μπορώ να δω
μέσ’ από σένα
τη γύμνια των δικών μου συναισθημάτων.
Όταν μπορώ ν’ ακούω τον χτύπο της καρδιάς μου
χωρίς να φοβάμαι,
να βλέπω μέσ’ από τα μάτια σου
τα άνθη των καρπών μου,
ν’ αγγίζω την κάθε σου σκέψη για τον κόσμο γύρω
και ν’ ανασαίνω.
Λένε ότι ο άνθρωπος πρέπει να αδειάσει για ν’ ανθίσει.
Ποιος, όμως, μπορεί να γεμίσει με ανθούς
όταν κορμί, μυαλό και ψυχή
δεν ξεγυμνώνονται μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης;
Θα μάθω κι εγώ λοιπόν να ακούω τα μάτια.
Αυτά μοσχομυρίζουν την αγάπη
που έρχεται γυμνή
και σου ξεδιπλώνεται.
Τα άνθη των ματιών σου,
όταν μου ανοίγονται και κοιτάνε τον ήλιο,
δεν μου λένε ψέματα.
–φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 