Μια βιο-ευκαιρία στον καιρό της κρίσης | SideliK_2

Ενώ ο πλανήτης  ταλανίζεται από τον κορωνοϊό, προβληματισμοί προκύπτουν σχετικά με την εμφανή ένταση στην άσκηση κρατικής και δια-κρατικής βιοπολιτικής. Εστιάζοντας στην Ε.Ε και ειδικότερα στην Ελλάδα, είναι διακριτά τα εξής ανησυχητικά σημεία:

• Εφαρμογή σκληρών εργασιακών μεταρρυθμίσεων με γνώμονα της ανάσχεσης μιας ύφεσης. Κάνοντας χρήση Π.Ν.Π., με το πρόσχημα της επείγουσας κατάστασης, η κυβέρνηση νομιμοποιεί μέχρι το τέλος του έτους την εκ περιτροπής εργασία. Παράλληλα, καθίσταται μονόδρομος η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων μέσω του γνώριμου τρόπου της δανειοδότησης, με την υπογραφή της Ε.Ε. Η παροχή οικονομικής ενίσχυσης μέσω τραπεζών και όχι απευθείας στους πληττόμενους, θέτει σοβαρούς περιορισμούς στον τρόπο χρήσης των χρημάτων και την κατεύθυνση της επιχειρηματικότητας.
  
  
• Στο ίδιο μήκος κύματος, η Ε.Ε παρέχει ελευθερία αποκλίσεων στον προϋπολογισμό του κράτους, αποκλειστικά για τις υγειονομικές δαπάνες.
  
  
• Εν μέσω πανδημίας, με την Βουλή να υπολειτουργεί, μια σειρά διόλου επειγόντων νομοσχεδίων ήρθαν προς ψήφιση. Διατάξεις για την δημιουργία νέων Χ.Υ.ΤΑ, το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο και το αντίστοιχο περιβαλλοντικό, είναι μερικές από τις περιπτώσεις όπου η κυβέρνηση νομοθετεί βιαστικά, αγνοώντας τις αντιρρήσεις μεγάλου μέρους της επιστημονικής κοινότητας και των πολιτών. Ο περιορισμός στις διαδηλώσεις, τις διαβουλεύσεις και τον αντίλογο, διευκολύνει  σχεδιασμούς που σε διαφορετική περίπτωση, θα συναντούσαν μεγάλα εμπόδια.
  
  
• Αντικρουόμενες απόψεις γύρω από τα μέτρα αντιμετώπισης της διασποράς του ιού, με κορωνίδα την χρησιμότητας των μασκών. Οι ίδιες μάσκες που λίγες εβδομάδες πριν ήταν επικίνδυνες, σήμερα είναι υποχρεωτικές και η μη χρήση τους τιμωρείται με βαρύ πρόστιμο. Ταυτόχρονα, επιχείρηση συμφερόντων φιλικού προς την οικογένεια του Πρωθυπουργού προσώπου, ξεκινά την παραγωγή μασκών. Ενδεικτικό παράδειγμα των ύποπτων αντιφάσεων, είναι και η προτροπή του κ. Τσιόδρα προς τους πολίτες, να φτιάξουν έστω μία απλή χειροποίητη μάσκα στο σπίτι, για την προστασία τους. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο πως δεν είναι όλες οι μάσκες κατάλληλες για την προστασία από τον κορωνοϊό. Αυτό και μόνο το γεγονός γεννά αμφιβολίες για τον πραγματικό σκοπό της ξαφνικής αυτή αλλαγής πλεύσης της κυβέρνησης. Ακόμη, εάν η χρήση μασκών συνίσταται πράγματι για υγειονομικούς λόγους, γιατί δεν υποχρεώνονται οι πολίτες να τις φορούν σε χώρους όπως σουπερμάρκετ και σχολεία;
  
  
• Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η δήλωση του κυρίου Τσιόδρα περί υπερβολής στην καταγραφή των θυμάτων της πανδημίας, αλλά και η παραδοχή του ιδίου, πως το άνοιγμα των σχολείων εμπεριέχει ένα ρίσκο. Τη στιγμή που η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με την μεταδοτικότητα του ιού στα παιδιά, με ποιο ανθρωπιστικό κριτήριο διενεργούνται δοκιμαστικά ανοίγματα σχολείων για λίγες μόνο ημέρες;
  
  
• Περιορισμός του δημόσιου χώρου. Με πρόφαση την προστασία της δημόσιας υγείας, δυνάμεις των ΜΑΤ παρεμβαίνουν εκφοβίζοντας ή εμποδίζοντας την παρουσία των πολιτών σε χώρους δημοσίου διαλόγου, όπως πλατείες και πάρκα. Αναχρονιστικά μέτρα όπως η απαγόρευση διέλευσης σε συγκεκριμένους χώρους μετά τις 9 το βράδυ (όπως στην Πλατεία Ειρήνης στην Αγία Παρασκευή) κάνουν την εμφάνισή τους. Γεγονότα όπως αυτά, καταδεικνύουν πως η φήμη περί απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά τις 12 το βράδυ, δεν ήταν απλώς φήμη, παρά μια προσπάθεια σφυγμομέτρησης αντιδράσεων. Την ίδια στιγμή, σχεδιάζεται η δυνατότητα παροχής προς τους καταστηματάρχες μεγαλύτερης άνεσης στην τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων στις ίδιες πλατείες. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, οι υπόλοιποι είναι υγειονομικά ανεύθυνοι.

Είναι σαφές πως οι πολίτες αντιμετωπίζονται με όρους αριθμών, ως στατιστικά πίσω από οθόνες τεχνοκρατών, πολλοί από τους οποίους έχουν φτάσει ένα επίπεδο παραπάνω, προωθώντας προσεγγίσεις όπως αυτή της “ανοσίας της αγέλης”. Ίσως και η τελευταία να είναι ειλικρινέστερη από πλευράς των εξουσιαστικών δομών. Κατά την άποψη μου ωστόσο, είναι απλώς μια εναλλακτική, πιο άκομψη στρατηγική σε σχέση με την παρακολούθηση της ζωής των πολιτών.
Βιβλιάρια αντισωμάτων, που παραβιάζουν προσωπικά δεδομένα εν μια νυκτί, τυποποιημένα sms για την εξασφάλιση της κυκλοφορίας, δίχως πραγματικό, εξατομικευμένο, παρά στατιστικό έλεγχο του λόγου εξόδου, καταγραφή της συμμετοχής εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων στην τηλε – εκπαίδευση και βιντεοσκόπηση των μαθημάτων για την παρακολούθηση τους από τους ευπαθείς μαθητές/σπουδαστές: Ιδέες, άλλες υπό εφαρμογή και άλλες προς διαβούλευση, που στρώνουν διάπλατα το δρόμο προς μια πολύ πιο  αποπνικτική  βιοπολιτική.