-στα λόγια η Γαρυφαλλιά Κ.
Η μόνη σκέψη στο μυαλό μου
το περίγραμμα του γυμνού κορμιού σου
που χανόταν αργά στη σκοτεινή θάλασσα
σα το μισοφέγγαρο
πίσω απ’ τους πελώριους βράχους
Ό, τι μου άφησε ο Αύγουστος
όλο μου το καλοκαίρι, αυτή η στιγμή
μυστική απ’ όλους τη φυλούσα
Τα κύματα σε τύλιγαν γλυκά
πιο τρυφερά απ’ όσο σε άγγιζα εγώ πρωτύτερα
Μα σαν ξεμάκραινες
άρχισα να βλέπω καθαρά
Η αλμύρα
Η ξεγνοιασιά
Εμείς
Ξεθωριάζαμε
Τα καρπούζια ήταν μάπα
τα σώματά μας ξεφλουδισμένα
κι οι βλάκες εύχονταν καλό χειμώνα
Δεν τόλμησα τίποτα να ξεστομίσω
Μόλις ήρθες στη στεριά
άφησα κάθε ίχνος κυνισμού
να καεί βασανιστικά στο ρομαντισμό μου
και το τσιγάρο μου άκαυτο
όμως ακόμα αναρωτιέμαι
πώς έχασα σε μια βραδιά το καλοκαίρι μου
Πώς τ’ άφησα έτσι εύκολα να φύγει
κάτω απ’ τα αστέρια;
-Φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 