-στα λόγια η Κατερίνα Αναστασιάδου
Μου χρωστάς έναν περίπατο,
μία άνοιξη και έναν Αύγουστο.
Εκείνα τα φιλιά κάτω απ’ τη βροχή.
Εκείνα τα λόγια που δε τόλμησες να πεις…
Μου τα χρωστάς!
Και μη σκεφτείς πως θα ξεχάσω˙
Είναι εκείνα τα βλέμματα σου,
που με γέμιζαν υποσχέσεις.
Είναι εκείνες οι λέξεις,
ξέρεις, εκείνες οι μισές,
οι γεμάτες αποσιωπητικά και το μούδιασμα στα χείλη.
Οι νύχτες οι μεθυστικές,
που μου έταζες ευτυχία.
Μια βόλτα με το αμάξι και ένα τσιγάρο.
Ένα καλημέρα, ένα καληνύχτα.
Δυο φιλιά στα μάτια κι ένα χαμόγελο μετά.
Ένα καλό φαΐ, ένα καλό κρασί,
εσένα και την καρδιά σου.
Μου τα χρωστάς…
-φωτογραφίa από Pinterest–
στίξη 