Γι’ αυτό και ρίχναμε ατέλειωτες κατάρες μόλις ερχόταν ο Ιούνης γι’ αυτό και κάθε βράδυ στα κρυφά γεννούσαμε απ’ την ανάσα μας έναν δικό μας χειμώνα -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Ετικέτα: poihmata
Ευγνωμοσύνη
Χαμογελώ στα απρόσμενα Στα σύννεφα στον ήλιο Τραγουδώ στο φεγγάρι Στη μέρα στη νύχτα -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Να μην εγκαταλείψω ρε παιδί μου την πόλη
Πήρα μια απόφαση: είσαι η Αθήνα με τα ήσυχα φώτα στα διαμερίσματα τις ζεστές πολυκατοικίες των Ιλισίων -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Εξάρθρωση
Κρύβεσαι πίσω από τις παραλείψεις μου Στα ξεχασμένα κλειδιά μου Στα ακυρωμένα ραντεβού Στην καθημερινή αμνησία μου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Τοποθέτηση
Γι’ αυτό λοιπόν Όταν σε μένα θα μιλάς Να είσαι πανσέληνος -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Καθήλωση
Τα σπίτια μας στενεύουν τις Δευτέρες Τα Σάββατα ξανοίγουν μια στιγμή Μας κλείσανε σαρανταπέντε μέρες Και ψάχνουμε στους τοίχους μας ρωγμή -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Tunnel Vision
από αισθήσεις επιλεκτικές επιλέγω εκείνη που με οδηγεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα και με μαθηματική ακρίβεια πάνω σου· -στα λόγια η Ειρήνη Μαρκάκη
Χορός
Φύλλο αλαφρό Και πώς πετά Με την ορμή Του ανέμου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Μελάνι
Πώς πετάνε Μακριά σου; Πώς φεύγουνε, Πώς τρέχουνε; -στα λόγια η Cherie
Όταν του είπα για τη νύχτα
η άσφαλτος κιόλας στέγνωσε -τι άνυδρος τούτος ο χειμώνας- τουλάχιστον η υγρασία σήμερα δε μας φτάνει ενώ άλλοτε τσαλάκωνε τα σώματα· -στα λόγια η Ειρήνη Μαρκάκη
