Πώς πετάνε Μακριά σου; Πώς φεύγουνε, Πώς τρέχουνε; -στα λόγια η Cherie
Ετικέτα: poihmata
Όταν του είπα για τη νύχτα
η άσφαλτος κιόλας στέγνωσε -τι άνυδρος τούτος ο χειμώνας- τουλάχιστον η υγρασία σήμερα δε μας φτάνει ενώ άλλοτε τσαλάκωνε τα σώματα· -στα λόγια η Ειρήνη Μαρκάκη
Το μπουφάν
Κράτα το μπουφάν Που ξέχασα Στο χαρίζω Έπαψα να κρυώνω -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
since 19/till 19
Στο μεταίχμιο φθινοπώρου και χειμώνα, η πόλη είναι μεσ' την καύλα. Υγρασία που σηκώνει καπνό και αλκοόλ, σ' αποπνικτικά πάρτυ κατάληψης που μουσκεύουν τους θαμώνες. -στα λόγια ο SideliK_2
Ο φόβος της αγάπης
Ποτέ μου δεν τη γεύτηκα την αίσθηση Κατάλευκη θα ήταν η αγκαλιά σου Στο δράμα μου και στην γλυκιά ψευδαίσθηση Στερήθηκα για πάντα το άγγιγμα σου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Αυγή
Είναι που ακόμα δεν μπορώ να σχηματίζω Αυτό το παζλ και που τα νεύρα μου Πέφτουν στο χώμα και καίγονται. -στα λόγια η Cherie
Το όνειρο
Το ομιχλώδες βάθος της θάλασσας Της άγριας και ανεμοδαρμένης θάλασσας Κάτι μου θυμίζει -στα λόγια η Διονυσία
Εγώ ή το άλλο μου εγώ;
Βλέπω έναν Άνθρωπο Και όχι μια κοπέλα που μπορεί να είναι όμορφη, κοντή, ψηλή Αλλά έναν Άνθρωπο -στα λόγια η Διονυσία
Άτιτλα
Σε μία έρημη πόλη οι δείκτες του ρολογιού ηχούν δυνατά ο χρόνος κυλάει μα όχι για μένα -στα λόγια η Διονυσία
Εδώ στον ομφαλό της πόλης
δε θέλω να εξατμιστώ θέλω να μείνω υγρή και εύκαμπτη να είμαι ταυτόχρονα εδώ και όπου με ρίξεις να είμαι ταυτόχρονα πόσιμη και να σου καίω τα σωθικά. -στα λόγια η Ειρήνη Μαρκάκη
