-στα λόγια η Διονυσία
Βλέπω ένα αγόρι , σχεδόν έναν άντρα να ξεπροβάλλει από το βάθος
Το ομιχλώδες βάθος της θάλασσας
Της άγριας και ανεμοδαρμένης θάλασσας
Κάτι μου θυμίζει
Και ξαφνικά αρχίζω να θυμάμαι…
Ήταν αυτό το αγόρι που γνώρισα αλλά ποτέ δεν είδα από κοντά
Που έψαξα την καρδιά του
Που άγγιξε την ψυχή μου με μια μόνο λέξη
Προσπαθώ να του μιλήσω , να τον αγγίξω και δεν τα καταφέρνω
Τρομάζω
Κλαίω
Τρέμω
Μάταια όμως , αφού ήταν απλά ένα απατηλό όνειρο…
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 