-φωτογραφικό έργο και λόγια
από την Κωνσταντίνα Αντωνοπούλου
Η ζωή μου στο χωριό είναι απλή, λιτή.
Έχει μυρωδιά από τριανταφυλλιές, γιασεμί, αγιόκλημα. Έχει ήρεμα μεσημέρια όπου το πνεύμα καθησυχάζεται, έχει απογευματινές περιπλανήσεις και μαγικά ηλιοβασιλέματα, έχει βροχή και ζεστή κούπα καφέ, έχει βιβλία και ήρεμες μπαλκονάδες με τη συνοδεία μουσικής, έχει νυχτοπερπατήματα στο δρόμο και ξάστερο ουρανό.
Η ζωή μου στο χωριό είναι απλή, λιτή. Έτσι νόμιζα δηλαδή. Με το πέρας του χρόνου όμως, συνειδητοποίησα πόσο γεμάτη και «πλούσια» είναι πια η ζωή μου. Συνειδητοποίησα πως η πραγματική ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα των πραγμάτων, στις μικρές εκείνες στιγμές, οι οποίες καθιστούν ελκυστική τη μέρα μας. Πολλές φορές τα ξεχνάμε όλα αυτά στην προσπάθειά μας να ικανοποιήσουμε τη ματαιοδοξία μας και οι μέρες έτσι περνούν χωρίς να κατορθώσουμε να νιώσουμε πληρότητα… Πληρότητα, κάτι το οποίο κατάφερα κι ένιωσα εδώ, στο χωριό.
στίξη 