– στα λόγια η Ματίνα Δαραβάνη
Ονειρεμένη βραχονησίδα,
στην ακτή κηλιδώνεις τα σανδάλια σου
που γέμισες με άμμο,
τρέχοντας μακριά μου μα δεν πρόλαβες,
γιατί σε έσφιγγα τόσο γρήγορα
κι έγλειφα το λοβό του αυτιού σου
σα να ήταν κεράσι πεσμένο από δέντρο,
σα να ήταν γλυκοκέρασο,
πετμέζι που ρουφάς με ορμή
και δεν πετάς το κοτσάνι του
μα το ποτίζεις
φωτίζοντάς το χάμω και φροντίζοντας να γίνει
πιο ζουμερό από πρώτα.
Το ποίημα προέρχεται από την ποιητική συλλογή της Ματίνας Δαραβάνη
«Τρυφερά ανασαίνω», εκδόσεις Ιωλκός.
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 