– στα λόγια ο Κωνσταντίνος Μπούρας
Μια πεταλούδα έστριψε απότομα
Και παραλίγο να τρακάρουμε.
Θα γέμιζε ο τόπος φτερά.
Γίναμε τόσο λογικοί,
Τόσο συμβατικοί
Που κινδυνεύουμε
Να μας βραβεύσουν.
«Τώρα πια δεν φοβάμαι
Τα μεγάλα τοπία»,
Κλεισμένος μέσα στους τέσσερις
Τοίχους της φυλακής μου.
Αιμορραγώ επιτραπέζια παιχνίδια
Για έναν μόνο.
Άγρια θάλασσα
Χωρίς γδαρσίματα
Δεν γίνεται.
Μα τα λειψά ποταμάκια
Απέφευγες πάση θυσία.
Κι ο χείμαρρος ποτέ δεν σε
Πρόδωσε.
Βρείτε τον Δρ. Κωνσταντίνο Μπούρα κι εδώ:
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 