-στα λόγια η Irini DarkEsterlite
Εκείνα είναι τα μέλη του αγγέλου που μεστώνουν
την αιώνια μουσική
που ανασαίνει δίπλα μας σαν γεννήθηκε
όταν εμείς λυσσομανούσαμε στου τέλματος το ρίσκο
και μας ραίνει στοργικά.
Άγγελε γαιοπόρφυρε η ευωδία των κρίνων
γλυκαίνει της ζωής μας
τους ίσκιους τους ζοφερούς
ο νους μας ένας ηδονολάτρης
λύνει τα γκέμια και αφήνεται στης ασελγείας το λήρο.
Από τα μύχια μας κύλησε χρυσοσκισμένη η ήβη
γίνηκε κατευοδότρα στου γλαύκου τα φιλιά
καίει η σιωπή μας στις στιγμές από
τις θωπείες της αβύσσου.
Σε ρέουσες ανοίξεις εκπυρσοκροτούν
οι ιβίσκοι τις αμυχές των ονείρων
την ώρα που φλέγεται ο χιτώνας της ελπίδας.
Άγγελος πορφυρός με χέρια άσπιλα
σταλάζει το αίμα του σαν ρόδινες δέσμες
να σμιλέψει το ανίδωτο ορόσημο μας.
Πώς τέρτισαν του γαλανού αγγέλου
το βλέφαρο και στων ακάνθων το ναδίρ
αιματόβρεκτα τη λεία σκεπάζει
πριν τη λάμψη του συνωμοτικού λεπιδιού
σε έναν ουρανό αυγινό πιο αγνό
να τη δωρίσει.
–φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 