-στα λόγια ο SideliK_2 /
στη φωτογραφία o @godspeecs
Τα σπάμε στο δωμάτιο κι έπειτα δεν κουνάμε.
Σκληρή μουσική που σε κάνει να χωλαίνεις.
Παραπατάς μέχρι τη χέστρα, ξερνάς κι ανάβεις μπάφο.
Τρομερή, ρισπέκτ.
Σκοντάφτουμε στο τραμ ή σκουντουφλάμε;
Γελάν με εμάς, πίσω γελάμε, ζάλη ζω.
Μα εσύ ρωτάς «τι τρέχει;» και τραβάς λεπίδι.
Το αίμα κυλά, είσαι βορά στο δρόμο.
Σε διώξαμε απ’ τη μπάντα, ήσουν ατάλαντος!
Έσπαγες τις χορδές σαν να ’ταν κόκα, περίγελος της μπουρζουαζίας.
Είν’ ο κόπος, πράγματι αξιοπαίνευτος!
Τσάο.
«Δεν έχει νόημα να μετράω τρύπια απ’ ανεμώνες δάχτυλα.
Λίτρα βρομόνερο ποτίζουν το σταμνί μου.
Δακρύζω που αφορίστηκα,
αδίκως συνάνθρωποι μου.»
-Λασπολογίας θεώρηση!
-Γυρνάει απάνω σας!
-Καθρεφτάκι..
Δεν βγάζει ποτέ και πουθενά ο κόσμος μας.
Θα σηκωθεί ο περίγυρος νωρίς να περπατήσει.
Λίγο να δει, μπας και γνωρίσει.
Γύρω στις 12, πριν κάψουν οι αχτίδες. Ώρα για..
στίξη 