Κρυμμένες λέξεις, Ανάμεσα στα βουνά, Στο βυθό της θάλασσας, Στο γαλάζιο του ουρανού. -στα λόγια η Cherie
Ετικέτα: poetry
Απρόσμενη τροπή
Πέσαν οι κουρτίνες Και τα καθίσματα Αφιλόξενα της αίθουσας Δεν έχει χώρο πια Για αναμονή παράστασης -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Πέφτουν τα χρόνια πάνω μας σαν καλοκαίρι
Γι’ αυτό και ρίχναμε ατέλειωτες κατάρες μόλις ερχόταν ο Ιούνης γι’ αυτό και κάθε βράδυ στα κρυφά γεννούσαμε απ’ την ανάσα μας έναν δικό μας χειμώνα -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Κατάθεση
Η ύπαρξη μου σε δίνη Και πολύ μου τη δίνει Ζάλη και σκοτοδίνη Χάος και αδρεναλίνη -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Μικρό πένθιμο
Αρμάτωσε το κύμα ο βοριάς και δε μας πήρε γι’ άλλους τόπους έφυγε χωρίς εμάς μέσα απ’ το θάμβος της νύχτας -στα λόγια και στη φωτογραφία η Ειρήνη Μαρκάκη
Συντρίμμια
Εξαρτήθηκα από το βλέμμα σου Σαν να ‘τανε το πιο σκληρό ναρκωτικό Κι όταν το σκέφτομαι Χάνω τον κόσμο -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Το δέρμα σου φρούτο ώριμο
και πώς να σου εξηγήσω ότι δεν έχω πλέον στόμα αλλά η ανάγκη μου να σε τρώω όλο και μεγαλώνει -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Μια θέση στο τρένο
κι εμείς να κάνουμε τις ίδιες ευχές με διαφορετικές λέξεις κι εμείς να κοιτάμε τον ίδιο ουρανό αλλά να εστιάζουμε σε διαφορετικά αστέρια -στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Προσευχή
Δώσε μου δύναμη Να φέρω μόνος -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Να καταργήσουμε το καλοκαίρι
μας έφτανε η θάλασσα κι ένας καλός ύπνος το μεσημέρι τώρα δεν έχουμε τι να κάνουμε τα χέρια μας πιάνουμε βιβλίο αφήνουμε βιβλίο πιάνουμε σώμα αφήνουμε σώμα -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
