-στα λόγια ο SideliK_2 /
στη φωτογραφία o @godspeecs
Σκουπιδοφάγοι τριγυρνάνε με λιωμένες φάτσες.
Ενίοτε το θέλουν, άλλες φορές δεν το μπορούν.
Γκαρίζουν στον περαστικό που σκύβει χάμω,
να μη βλέπει πως κατάντησαν οι μάγκες.
Στο περιβόλι στρίβουν τσιγάρα παχιά.
Και τί κατάλαβαν, μια από τα ίδια ξανά:
δεν έχουνε εργασία, ΙΚΑ, γκόμενα, το χαρτί.
Παράλληλη σχέση κάνε για να ξεκομπλάρεις.
Σκουριάσανε οι σωλήνες στο τρελάδικο κι οι
σκέψεις – βλέψεις γίναν πριν η οδύνη γενεί
στομαχόπονος που δεν περνά ποτέ.
Support στον κάθε ανύποπτο.
Ποιος να σε βρει εδώ άραγε
και ποιος να σε κεράσει λίγο φως;
Κοιμόνται όρθιοι οι λυτοί και οι δεμένοι.
Έξω και μέσα σε ιδρύματα που ‘χτισε η ντροπή.
Λυσσασμένα ή με κατήφεια σκαλίζουνε τον κήπο,
των τύψεων τούτοι οι τότε ανύποπτοι με μυαλό.
Ασύμβατο θα ‘λεγε κάποιος το να προσμένουν,
οι ατσάκιστοι τη λύτρωση μέσα από υποταγή.
Ανάσα
πριν την κοίμηση.
Λειψή,
μπουκωμένη.
Δυο λόγια μόνο:
«Τρέξε μακριά.»
στίξη 