-ένας νόστος από τον Γιώργο Σιλιβάκο
Μεταφερόμαστε σε ένα από τα γραφικότερα χωριά της κεντρικής Εύβοιας.. ονομάζεται Μακρυκάπα Ευβοίας..
Το χωριό βρίσκεται στη μέση δύο βουνών.. το κεντρικό σημείο του το διαπερνά ένα ποτάμι.. από τη Χαλκίδα είναι μόλις 27 χλμ.
Και βρίσκεται λίγο πριν τους πρόποδες του όρους Δίρφυς.. σε πολύ κοντινή απόσταση, σε ένα από τα γειτονικά χωριά.. αυτό της Στενής..
Έντονοι οι μύθοι και ιστορίες του..
Έντονο το στοιχείο του Λύκου.. της αρκούδας.. του αετού.. πολλά σημεία του φέρουν τις ονομασίες αυτές..
Το ποίημα που θα παραθέσω για να περιγράψω τον τόπο που μεγάλωσα έχει την ονομασία «Λυκόρεμα». Εκεί μέσα είναι όλη η ιστορία του χωριού μου.. με τη δική μου ξεχωριστή ματιά.. πώς έβλεπα και βλέπω τα πράγματα καθώς έζησα και ζω τις στιγμές στο υπέροχο για μένα μέρος αυτό..
Το χωριό των μύθων των ιστοριών..
Το χωριό των μαγευτικών εικόνων..
Λυκόρεμα
Ουρλιάζουν οι Λύκοι στα πέτρινα χαλάσματα των Βαβουλων… Κατηφορίζουν προς το βράχο της Νύφης.. το κόκκινο φεγγάρι τους οδηγεί…
Είναι εκεί… Σωπαίνουν… τη βλέπουν να χορεύει… τον τελευταίο χορό της πριν την πτώση της στο κενό… πριν χαθεί για πάντα η αιώνια ομορφιά της… —ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ-ΜΥΘΟΣ—
Σιωπηλά τής υποκλίνονται… αποχωρούν…
—–Σαν σε πομπή συνεχίζουν φθάνουν στα ΕΠΤΑ ΚΟΝΑΚΙΑ.. Οι πρώτοι νεκροί θάφτηκαν στο κέντρο του χωριού.. Ούτε τα άψυχα σώματα δεν αντέχουν την εξορία…
—-Συνεχίζουν διασχίζοντας το ΜΑΚΡΥ-ΚΑΠΑ.. Ο κόσμος στους δρόμους με σκυφτά κεφάλια τούς αποτίει φόρο τιμής.. Οι Λύκοι περήφανα πορεύονται…
—-Κατω απ’τα πλατάνια οι Νεράιδες τους λούζουν με γιασεμιά τραγουδώντας τους.. Πένθιμα τραγούδια… Ο αρχηγός της αγέλης δακρύζει… οι σύντροφοί του δακρύζουν κι αυτοί μαζί του.. φτιάχνουν έναν κύκλο γύρω του… ΕΦΘΑΣΑΝ…
—-Δίνει το σύνθημα για το τελευταίο ΑΛΥΧΤΙΣΜΑ..
Κάτω από το κόκκινο φεγγάρι… κάτω από την τελευταία πανσέληνο του έτους..
— Χάνονται ουρλιάζοντας στον τόπο που γεννήθηκαν..
στίξη 