-ένας νόστος από την Κωνσταντίνα Χνάρη
Διατηρώ τον παφλασμό των κυμάτων
Για να αντέχω τους ήχους της καθημερινότητας
Μόνιμα ξέφρενοι ρυθμοί με κατακλύζουν
Ένα μηχανάκι μόλις προσπέρασε
Κι ένα αυτοκίνητο πατάει μανιασμένα την κόρνα
Τα σύννεφα δεν είναι -πια- λευκά
Γκρίζες πινελιές απλώθηκαν ανάμεσα τους
5 πατώματα ψηλά τα κτίρια που γύρω μου σκορπίζονται
Πόσες άραγε ζωές φιλοξενούν;
Διατηρώ τον ήχο των πουλιών
Και το ανέμελο πέταγμά τους πάνω από τις λίμνες
Δέντρα που στέκονται αγέρωχα δίχως να αναστενάζουν
-Κανένας περαστικός δεν βρέθηκε στο δρόμο μου
Μονάχα μια χελώνα
που αργά και νωχελικά διάβαινε τον δρόμο
Δεν άντεξα τους αργούς ρυθμούς της·
Την έπιασα μαλακά με τα δυο μου χέρια και την απόθεσα στην άκρη
Μην τυχόν πεθάνει από κάποιον βιαστικό διαβάτη.
στίξη 