Σημερινό θέμα οι ανθρώπινες σχέσεις στον καιρό του εγκλεισμού. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, από το ξεκίνημα της περιόδου αυτής μέχρι και τώρα, το μόνο άτομο με το οποίο είχα επαφή πρόσωπο με πρόσωπο ήταν η κοπέλα μου. Ζω στο εξωτερικό και ούτως ή αλλιώς οι επαφές μου ήταν περιορισμένες. Ορισμένοι φίλοι από την πόλη που ζω, κάποιοι συνάδελφοι και μερικοί πρώην συμφοιτητές συνέθεταν τον μικρό αλλά επαρκή περίγυρό μου. Στην περίοδο της καραντίνας αυτός ο περίγυρος μειώθηκε στο ένα άτομο. Και εκεί που θα σκεφτόσουν ότι «αυτό ήταν, πάει, θα είναι σα φυλακή», ξεπετάγονται νέες ευκαιρίες και η ζωή αποκτά και πάλι ενδιαφέρον.
Τι ακριβώς συνέβη; Αυτό που ίσως συνέβη σε πάρα πολλούς από εσάς. Ξεκίνησα να έχω καθημερινή επαφή με άτομα με τα οποία είχα χαθεί ή με ανθρώπους με τους οποίους, για λόγους ωραρίου, τα λέγαμε πάρα πολύ σπάνια. Με λίγα λόγια, καθώς πλέον όλοι έχουμε πάρα πολύ χρόνο, έτσι κι εγώ, «ξαναγνωρίστηκα» και «ξαναέσμιξα» με τους φίλους μου που τόσο πολύ μου έλειπαν. Συζητήσεις που γίνονταν μια φορά το μήνα (και ούτε), έγιναν πλέον καθημερινές και συνειδητοποίησα ότι απολαμβάνω πάρα πολύ όλη αυτή την καθημερινή αλληλεπίδραση. Μπορεί να μην είναι δια ζώσης, αλλά εμένα για τώρα μου φτάνει. Με ηρεμεί να μπορώ να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου με τους φίλους μου, με ηρεμεί να βλέπω ότι όλοι μοιραζόμαστε την ίδια ζωή πάνω κάτω. Με ευχαριστεί να μπορώ να πω ένα αστείο και να κλείσει μια μέρα με χαμόγελο. Με ζωντανεύει να αισθάνομαι ότι έχω βγει για ένα «εικονικό ποτό» με την παρέα μου, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι ο καθένας βρίσκεται στο σπίτι του. Για μένα είναι σα να μαστε όλοι εκεί μαζί και αυτό για μένα είναι το καλύτερο αντίδοτο στην απομόνωση.
Απομονώνομαι και φροντίζω τις σχέσεις μου με άλλους τρόπους. (Για να λέμε και τα καλά της τεχνολογίας). Ελπίζω πραγματικά να υπάρχουν κι άλλες ιστορίες ανθρώπων που ήρθαν κοντά με κάποιον που τους έλειπε και είχαν καιρό να επικοινωνήσουν. Να τους ενοχλείτε τους ανθρώπους. Στείλτε αυτό το μήνυμα. Πάρτε αυτό το τηλέφωνο. Κάντε αυτή τη βιντεοκλήση. Ποτέ δεν ξέρετε που μπορεί να οδηγήσει!
Ραντεβού αύριο με περισσότερες σκέψεις!