-στα λόγια και τις φωτογραφίες η Έλενα Ζιάβρα
Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και το μυαλό τρέχει ήδη σε καταγάλανες παραλίες και ήσυχα ταβερνάκια με ντόπιους μεζέδες και δροσερό αεράκι. Φέτος η κατάσταση μπορεί να είναι ιδιαίτερη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα χάσουμε τη διάθεση μας. Οπότε αν δεν έχετε κανονίσει ακόμα τις διακοπές σας, πάρτε μια ιδέα από το σημερινό άρθρο και είμαι σίγουρη ότι μέχρι το τέλος του, θα έχετε κλείσει ήδη τα εισιτήρια σας!
Σήμερα ταξιδεύουμε στην πανέμορφη Νάξο, το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων. Την επισκέφθηκα πριν τρία καλοκαίρια και μαγεύτηκα από την πρώτη στιγμή που κατέβηκα από το πλοίο, αντικρίζοντας την Πορτάρα. Μόλις πέντε ώρες από το λιμάνι του Πειραιά και βρίσκεσαι στον επίγειο παράδεισο. Έφτασα απογευματάκι, άφησα τα πράγματα μου στο ξενοδοχείο και έτρεξα να απολαύσω το ηλιοβασίλεμα από την Πορτάρα. Η Πορτάρα είναι η μεγάλη μαρμάρινη πύλη ενός ναού που άρχισε να κατασκευάζεται τον 6ο αιώνα π. Χ. προς τιμή του θεού Απόλλωνα. Έκατσα τουλάχιστον μια ώρα και απλά χάζευα το τοπίο, μαζί με πάρα πολύ κόσμο που φωτογραφιζόταν σε κάθε γωνιά του αρχαιολογικού χώρου. Λένε ότι το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα είναι στη Σαντορίνη, αν και δεν έχω πάει, θα τολμήσω να πω ότι το πιο όμορφο είναι το ηλιοβασίλεμα από την Πορτάρα, καθώς όλη αυτή η ενέργεια του χώρου, σου δημιουργεί ένα ξεχωριστό συναίσθημα. Έφυγα τόσο ήρεμη και έτοιμη να εξερευνήσω τη νυχτερινή ζωή του νησιού.
Περπάτησα στα σοκάκια και μετά κατέληξα για φαγητό σε ένα από τα πολλά ταβερνάκια του. Εκτός από το πιο όμορφο νησί των Κυκλάδων, η Νάξος είναι και ένας γαστρονομικός προορισμός. Πέντε μέρες στο νησί και πέθανα στην πατάτα και στη γραβιέρα Νάξου! Εντάξει δεν έφαγα μόνο αυτά, δοκίμασα και άλλα, όπως το αρσενικό (ντόπιο τυρί) και την ξινομυζήθρα. Εκτός από τα τυριά έχει και υπέροχο κρασί (εγώ λάτρεψα το λευκό). Και αφού σκάσαμε στο φαΐ, χορέψαμε για να χωνέψουμε!
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πρωί για να δούμε κάποια από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα του νησιού. Η πρώτη μας στάση ήταν στο αρχαίο ιερό του Απόλλωνα και της Δήμητρας, κοντά στο χωριό Σαγκρί. Σήμερα βρίσκεται εκεί ένας αναστηλωμένος ναός, ο οποίος απεικονίζει πως ήταν ο αρχαίος ναός, που βρισκόταν σε αυτή τη θέση από τον 6ο αιώνα π. Χ. Το τοπίο είναι μαγευτικό, μέσα στα στάχυα, καθώς στο έλεος του πουθενά ξεφυτρώνει αυτός ο ναός και σου υπενθυμίζει από πότε υπάρχει ζωή στο νησί. Οπωσδήποτε αξίζει η επίσκεψη!
Η επόμενη στάση ήταν στο παραδοσιακό χωριό Χαλκί. Το χωριό που ξεχωρίζει για τη νεοκλασική του αρχιτεκτονική, αλλά και για τη νησιωτική του ατμόσφαιρα. Αφού κάναμε τη βόλτα μας στο χωριό, επισκεφθήκαμε την ποτοποιία «Βαλληνδρά», στην οποία μας κέρασαν το παραδοσιακό λικέρ από κίτρο. Μη παραλείψεις να αγοράσεις και θα με θυμηθείς.
Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας στο νησί με προορισμό το ιστορικό χωριό Απείρανθος. Η Απείρανθος ανήκει στην ορεινή Νάξο και αποκαλείται ως το «μαρμάρινο χωριό», καθώς όλα τα κτήρια και τα σοκάκια της είναι από μάρμαρο. Για αυτό το λόγο κιόλας ξεχωρίζει. Λέγεται ότι οι κάτοικοι της προέρχονταν από τα Σφακιά της Κρήτης και αυτό είναι εμφανές στη διάλεκτο, στα ήθη και στα έθιμα του χωριού. Η Απείρανθος είναι γνωστή για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση της σμύριδας, πετρώματος που χρησιμοποιείται για τη λείανση των μετάλλων. Η Νάξος είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα, όπου βρίσκονται τα καλύτερα και πλουσιότερα κοιτάσματα σμύριδας. Αξίζει οπωσδήποτε η επίσκεψη σε αυτό το μοναδικό χωριό, γιατί διατηρεί το αγνό και το γνήσιο της παράδοσης, που δύσκολα βρίσκεις στις μέρες μας.
Ο επόμενος σταθμός ήταν το χωριό Απόλλωνας, το όνομα δοσμένο από τον ομώνυμο θεό του νησιού. Το χωριό βρίσκεται στα βόρεια του νησιού και είναι παραθαλάσσιο με μια εκπληκτική παραλία και παραδοσιακές ταβερνούλες ακριβώς πάνω στην ακτή. Πάνω από τον παραθαλάσσιο οικισμό βρίσκεται ο «Κούρος του Απόλλωνα» και ένα από τα δύο αρχαία λατομεία της Νάξου, καθώς η Νάξος φημιζόταν για τη μαρμαρογλυπτική της. Σε αυτό το λατομείο του Απόλλωνα έχει παραμείνει ένας ημιτελής υπερμεγέθης (11 μ.) κούρος, ο οποίος απεικονίζει το θεό Διόνυσο.
Μετά το γύρο του νησιού, σειρά είχε η περιπλάνηση μας στη χώρα της Νάξου. Η πρώτη μας στάση ήταν στο ενετικό κάστρο, κατασκευασμένο από το 1207 μ. Χ. Το κάστρο σήμερα αποτελείται από αρχοντικά σπίτια και κατοικείται στην πλειοψηφία του από καθολικούς. Μέσα στο κάστρο βρίσκεται, επίσης, και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάξου, το οποίο φιλοξενεί σημαντικά ευρήματα από τα προϊστορικά χρόνια του νησιού, όπως τα πρωτοκυκλαδικά μαρμάρινα ειδώλια.
Τη Νάξο την αγάπησα και την έχω μέσα στην καρδιά μου. Εύχομαι να ξαναβρεθώ σύντομα εκεί και να ζήσω ακόμα πιο αξέχαστες στιγμές. Κατά την άποψη μου είναι το πιο όμορφο νησί των Κυκλάδων, καθώς συνδυάζει την αυθεντικότητα και την παράδοση, χωρίς την αίγλη και τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα των διπλανών νησιών.
Περιμένω τα σχόλια και τις εντυπώσεις αν την έχετε επισκεφθεί. Αν πάλι όχι τρέξτε να κλείσετε τώρα εισιτήρια και ετοιμαστείτε για γνήσιες διακοπές.
Το Λενιώ σας στέλνει μεγάλο φιλί!
στίξη 