-στα λόγια η Λίλλυ Ιουνίου
Βρέθηκαν πάνω στις παλάμες μας οι Τροπικοί
κάτω από τα νύχια οι ουσίες μας πάλλονται
νεκρή φύση ανασταίνεται ολόγυρα
δες πώς τεμνόμαστε μεταξύ υπερβατικού και κοσμικού
και δεν χωράει ούτε ανάσα ανάμεσά μας
μάθαμε τον δρόμο για τον ήλιο
πώς να υπάρχω δυνατά
πώς να κοιτάζεις απαλά
και την επόμενη φορά τα χείλη μας θα ξαναλλάξουν τον κόσμο
