Άδειο και πιο μικρό από ποτέ. Εικοσιτέσσερα τετραγωνικά μείον εικοσιτέσσερα. -στα λόγια η Μαρία-Δήμητρα Τεκίρδαλη
Ετικέτα: poihsi
Υστερόγραφο…
Παραθέτω όνειρα. Όνειρα γεμάτα. Όνειρα ελεύθερα. Όνειρα χωρίς γυρισμό. Γιατί σε καθετί προδικασμένο, δε ταιριάζει το «πισωγύρισμα». -στα λόγια η Στέλλα Κ.
Ρουτίνα
Όλο μιλάς για τη ζωή σου Τις περιπέτειες Τις ασχολίες σου Το ποσό μοναδικά Χαράζεις το σύμπαν Με την ύπαρξη σου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Εχθροί
Μα στάσου πήγε δώδεκα Άσπρισαν τα μαλλιά μου Κι οι δρόμοι άδειοι Που πήγαν όλοι Δεν είναι εδώ Ούτε οι εχθροί μου πια -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Βυθίζομαι στο εγώ σου
Και τότε μοναδικό καταφύγιο στο ναυάγιο σου θα είναι το σώμα μου που θα βρίσκεις στο σκοτάδι -στα λόγια η Γεωργία Πιπέκη
Η στιγμή μας
Μπροστά μας η ήρεμη θάλασσα κι απάνω μας εκατοντάδες αστέρια, σα γιορτινά λαμπιόνια να κοσμούν τη στιγμή, την στιγμή μας. -στα λόγια η Κατερίνα Αναστασιάδου
Άτιτλο ΙΙΙ
γυμνή και γκρίζα σε άδεια πόλη μετράω τις λευκές νύχτες παραλείποντας τις μέρες κάποιες φορές γράφω άλλες αδειάζω ή αιμορραγώ -στα λόγια η Λίλλυ Ιουνίου
Άτιτλο ΙΙ
ο μόνος επιζών της τρικυμίας μου ο μόνος που άκουσε καθαρά την θάλασσα μέσα μου να κοχλάζει -στα λόγια η Λίλλυ Ιουνίου
Άτιτλο Ι
δες πώς τεμνόμαστε μεταξύ υπερβατικού και κοσμικού και δεν χωράει ούτε ανάσα ανάμεσά μας -στα λόγια η Λίλλυ Ιουνίου
