-στα λόγια η Ελένη Γεωργίου
Πλέον βάζω μόνο τα καλά μου.
Βάφομαι, στολίζομαι,
Περπατώ με περίσσια χάρη πάνω στα ψηλά τακούνια.
Μυρίζω όμορφα-πάντα μύριζα όμορφα.
Κάθε Νοέμβρης κάτι μου χαρίζει.
Κάτι μαθαίνω, κάτι κερδίζω.
Πάντα.
Ο αγαπημένος μου μήνας.
Φέτος κάνει κρύο.
Μέσα μου κυρίως – αυτό μάλλον ήρθε για να μείνει.
Δεν πονάει τόσο πια.
Είμαι περιποιημένη άλλωστε.
Όμορφη σαν εκείνες τις γυναίκες,
Που θαύμαζα μικρή.
Περπατώ στην πόλη και κοιτάζω γύρω.
Πόσο αγαπώ αυτόν το μήνα!
Νοέμβρης 2020.
Τον υποδέχθηκα φορώντας τα καλά μου.
Δέχεσαι ευκολότερα τις απογοητεύσεις έτσι.
Το πλήγμα είναι πιο αριστοκρατικό – ας μου επιτραπεί να πω πιο «σικ».
Α, όχι φέτος κανείς δεν έχει παράπονο!
Όλα είναι comme-il-faut!
Και εγώ επίσης comme-il-faut – θυμάμαι κάποτε με ενόχλησε βαθιά όταν με αποκάλεσαν έτσι.
Βλέπεις, μπορεί η καρδιά μου να μη δέχεται νόρμες,
Αλλά το στυλ είναι πάντα στυλ!
Τι αστεία φράση, αλήθεια.
Πάντα περιμένω τους Νοέμβρηδες.
Ποτέ δε με απογοητεύουν αυτοί.
Και φέτος όλα έγιναν με στυλ – comme-il-faut – πώς αλλιώς;
στίξη 