-κομμάτι από τους Stranded Coda
Το παράδοξο της ύπαρξης είναι η αρμονική συμβίωση ζωής και θανάτου –διττή η φύση της. Η ζωή διαβάλλει τον θάνατο, με την εκθαμβωτική της λάμψη, διαπερνώντας το έρεβος του θανάτου. Ο θάνατος παραμένει σιωπηλός και υπομονετικός μα η ζωή χαμόγελα, ερωτεύεται, αγαπά και αυτός υποκύπτει στο κάλλος της, δίνοντας χώρο, χρόνο και υλική υπόσταση να υπάρξει… μα για λίγο γιατί φθονεί τις αρετές της. Φαινομενικά μάχη, μα δεν είναι, είναι ισορροπία. Είναι ένα αλληλοισορροπούμενο αντίβαρο που ταλαντώνεται διαρκώς. Γιατί φοβάσαι το μετά αφού δεν γνωρίζεις το πριν; Και αν το μετά είναι ίδιο με το πριν τότε γιατί δεν απολαμβάνεις το παρόν; Ένα φωτεινό διάλειμμα μέσα στο αχανές σκότος. Πώς αναφέρεσαι στο τέλος αφού δεν γνωρίζεις την αρχή; Αέναο δίπολο η ύπαρξη και εμείς παρατηρητές μιας αμφίρροπης μάχης.