–στα λόγια η Λίλλυ Ιουνίου
Τις μέρες αργίας υπήρχαμε διαφορετικά
τώρα μας σπέρνουμε σε οτιδήποτε απέραντο
παγιδευμένοι σε δωμάτια αδιαφανή
πάλι δεν σκίρτησαν τα άκρα μας
αιτία αφύπνισης
ο Απρίλης που μου παγώνει τα χέρια
η βουβή επανάσταση που ξεκίνησε ερήμην μου
απλώνομαι σαν νερομπογιά στο άσπρο του κόσμου
ψάχνω ό,τι απέμεινε άξιο να σου δείξω
καθαρούς ορίζοντες
υψηλά φωνήεντα
λίγη ψυχή ακόμα να ξοδέψω
μόνο μην επιστρέψει η ζωή και είμαστε αλλού
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 