–στα λόγια ο Κωνσταντίνος Καλλονιάτης
Η παύση σου εκκωφαντική.
Λήξη διαισθάνομαι αγεφύρωτη
και τελευταία πράξη των ονείρων μας.
Έτσι στης προσμονής το άκουσμα
στέκομαι προσοχή και επιφυλάσσομαι.
Εμπρός όμως στην εκτροπή των αισθημάτων μας
αδυνατώ σε μια στυγνή να αντιταχθώ απομάκρυνση σου.
Ξένος γίνομαι λοιπόν και φεύγω
να ευοδωθεί όπως το θες η εκτέλεση τους
μα γιατί
μα γιατί
για μια στο απίθανο εμμονή σου.
-artwork από την Katrien de Blauwer–