λόγοι που άρχισα το κάπνισμα


-στα λόγια η Ιωάννα Τράμπαρη

ξέρεις, είναι άσκοπο να αρνηθώ την αδιαμφισβήτητη αλήθεια, ότι άρχισα μονάχα να καπνίζω όταν χώρισαν οι δρόμοι μας. και ήταν μονάχα όταν άρχισε να μου λείπει η μυρωδιά σου, η οποία με μαστούρωνε κάθε φορά που κατάφερνε να φτάνει στα πνευμόνια μου, ακόμα και ελάχιστη. ακόμα κι όταν εσύ δεν ήσουν εκεί. ακόμα και σε μέρη στα οποία ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.

δεν σταματούσες να μου λείπεις. γι’ αυτό την εφηύρα στα δάχτυλά μου. ένιωθα ότι είχα τη δύναμη να σε κουβαλάω πάνω μου. θυμάσαι εκείνο το βράδυ που με ρώτησες: «Κάπνιζες;» . δεν σου απάντησα. τράβηξες και μύρισες το χέρι μου.

απ’ ότι βλέπεις, αυτή η μυρωδιά δεν ήταν ποτέ αυτή των τσιγάρων για εμένα. για εμένα, ήταν τα ήσυχα και αργά πρωινά, εκείνα που τελειώναμε ένα λίτρο σκέτου γαλλικού καφέ μόνοι μας δίπλα στο γεμάτο τασάκι σου. αλλά και τα γρήγορα, που βιαζόσουν να μας φτιάξεις πρωινό.

για εμένα, ήταν όλες οι φορές που έβγαινες από το μπαρ και μπορούσα να το νιώσω στην γεύση σου κάθε φορά που γύρναγες σ’ εμένα. για εμένα, ήταν το χέρι που έβαζες δίπλα στο πρόσωπο μου κάθε φορά που κάναμε έρωτα.

για εμένα ήταν η μυρωδιά του δερμάτινου μπουφάν σου που μου έδωσες εκείνη την κρύα βροχερή μέρα. ποτέ δεν σου ομολόγησα ότι κοιμήθηκα φορώντας το εκείνο το βράδυ. για εμένα ήταν όλα τα βράδια που κοιμήθηκα μακριά σου, σε εκείνο το μόνο, νοικιασμένο και αδύναμο κρεβάτι, αντί να είμαι δίπλα σου στο υπέρδιπλο. της γιαγιάς σου. εκείνο που ενώ είχε χώρο ακόμα και για έναν τρίτο, πάντα έβρισκα τρόπο να καταλήγω κοντά σου.

ήταν η μυρωδιά της, που πάντα κοιμόταν ανάμεσα στα πόδια σου, και επίσης η μυρωδιά της τις τελευταίες ημέρες, που επιτέλους κοιμόταν ανάμεσα στα δικά μου.

η μυρωδιά των νυχιών σου, όταν τα έκαιγες, στα κεριά σου. και η μυρωδιά των μαλλιών σου κάθε φορά που κρατιόμουν από τα μπράτσα σου όταν με άφηνες χωρίς ανάσα.

οπότε όταν με ρωτάνε τώρα εάν καπνίζω,
η μόνη απάντηση που καταφέρνω να δώσω για να εξηγήσω αυτό που νιώθω είναι αυτή:
συνήθως όχι, μόνο όταν είμαι πεπεισμένη ότι η μυρωδιά σου προσπαθεί πάλι να ξεφύγει.

–φωτογραφία από Pinterest

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s