Κυριακή·


–στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη

Ένιωθα το στίγμα της αθωότητάς μου
χαρούμενα να τρέχει
στην όψη της αυγής
και σαν ερχόταν το απομεσήμερο
τελείωνε θλιμμένα
σέρνοντας το δάκρυ
σε κάποιας Κυριακής πνοή.

–φωτογραφία από Pinterest

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s