-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Οι βασιλείς γεννήθηκαν εξ αρχής
σε εκείνο το δαιδαλώδες δωμάτιο.
Και όχι μόνο βασιλείς μεγάλοι και τρανοί,
αλλά κυρίως μικροί και πρίγκιπες,
άρχοντες και φτωχοί.
Γυρνώντας αμέσως γύρω-γύρω
ξεκίνησαν να ντύνονται στολίδια,
μανδύες κόκκινους και στέμματα με ένα σωρό πετράδια,
κράτησαν σκήπτρα με χαραγμένα ολόγυρά τους τα μηνύματα.
Πηγαίνοντας προς τους μικρούς ,
λιγότερα ρούχα και στολίδια,
μικρότερο βάρος, ελάχιστο μήνυμα.
σε εκείνο το δαιδαλώδες δωμάτιο.
Και όχι μόνο βασιλείς μεγάλοι και τρανοί,
αλλά κυρίως μικροί και πρίγκιπες,
άρχοντες και φτωχοί.
Γυρνώντας αμέσως γύρω-γύρω
ξεκίνησαν να ντύνονται στολίδια,
μανδύες κόκκινους και στέμματα με ένα σωρό πετράδια,
κράτησαν σκήπτρα με χαραγμένα ολόγυρά τους τα μηνύματα.
Πηγαίνοντας προς τους μικρούς ,
λιγότερα ρούχα και στολίδια,
μικρότερο βάρος, ελάχιστο μήνυμα.
Όλοι τους πάντως είχαν να μεταφέρουν κάτι
και ετοιμάζονταν για την ώρα να παραστήσουν
τους αγγελιοφόρους.
Ετοιμάζονταν με ζήλο κι έφτασε η ώρα
που είπαν πως είναι έτοιμοι,
τίποτε άλλο δεν χρειαζόταν,
όλοι είχαν κατά πώς πρέπει στολιστεί.
και ετοιμάζονταν για την ώρα να παραστήσουν
τους αγγελιοφόρους.
Ετοιμάζονταν με ζήλο κι έφτασε η ώρα
που είπαν πως είναι έτοιμοι,
τίποτε άλλο δεν χρειαζόταν,
όλοι είχαν κατά πώς πρέπει στολιστεί.
Οι πόρτες άνοιξαν κι έτοιμοι αυτοί
ξεχύθηκαν σε μια σειρά αραδιασμένοι-
όμως ενώ μες στο παλάτι είχαν με τόσο ζήλο ετοιμαστεί,
τώρα που βγήκαν με κομμένη την ανάσα
γυμνώθηκαν μεμιάς στο φως
άχνισαν οι μανδύες και τα στέμματα
έπεσαν τα μαλλιά τους
τα χέρια αγκάλιασαν για να κρύψουν τα σώματα
κι έμειναν μόνο τα κορμιά, γυμνά, λευκά και ξέπνοα
και μόνο λίγα διατήρησαν το βάρος τους
και κάτι από το στολισμό τους.