-στα λόγια η Γεωργία Πιπέκη
Καθώς βυθίζομαι στο εγώ σου
έναν έρωτα ασυδοσίας,
έναν ατλαντικό έρωτα,
όπου η ανταπόκριση σου μοιάζει
με αληθινή ψευδαίσθηση
που γεννά η ελπίδα που ανθίζει μέσα μου.
Η ελπίδα ότι κάποτε θα νιώσεις,
όταν επιτέλους θα βυθιστείς στον έρωτα μου για σένα.
Και τότε μοναδικό καταφύγιο στο ναυάγιο σου
θα είναι το σώμα μου
που θα βρίσκεις στο σκοτάδι
και θα επιθυμείς πάντοτε όταν ξημερώσει
να βρίσκεσαι και πάλι σε αυτό το καταφύγιο
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 