-στα λόγια η Διονυσία
Ι
Χαζεύω τα φύλλα των πλατανιών να πέφτουν και
αναλογίζομαι πόσο γρήγορα αλλάζουν οι εποχές. Ίσως τόσο γρήγορα
και να αλλάζουν κι οι άνθρωποι.
ΙΙ
Σε μία έρημη πόλη οι δείκτες του ρολογιού ηχούν δυνατά ο χρόνος κυλάει
μα όχι για μένα, αφού κοιτώντας τα μάτια σου όλα γύρω μου παγώνουν και
ένα «γιατί» είναι το μόνο που μπορώ να σκεφτώ
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 