-πρότζεκτ από τη Νεφέλη Γκογκώτση
Άρα δεν ήμασταν για πάντα.
Κρίμα για τα αγέννητα παιδιά μας.
Θα το πω: συγγνώμη.
Γυρνάω την πλάτη για να κρύψω τις πληγές μου
αν και θα έσπαγα κάθε κόκαλο του κορμιού μου για να σου κάνω χώρο.
Δεν θέλω να βγω πάλι από πάνω–
εξάλλου θα ήταν υποκριτικό
να επιμένω ότι εσύ με κατέστρεψες.
Ο τρόπος που φερθήκαμε
με κάνει να σκέφτομαι
ότι δεν θέλαμε να είμαστε ευτυχισμένοι
πραγματικά.
Ότι, ασυνείδητα αλλά αλάνθαστα,
γυρεύαμε ο ένας στον άλλον τον γιατρό και τον χασάπη.
Τώρα, όμως, πάει. Τώρα,
λυπάμαι,
αλλά δεν θέλω να σε ξέρω.
στίξη 