–στα λόγια η Μαρία Θεοφιλάκου
«…στιλπνά πρωινά, που κύλησαν στον ουρανό.»
Γιώργος Θέμελης, Η κοιμωμένη
1.
Γρίλιες του ήλιου
Ψάρια στη διάφανη υδρόγειο τους
και η σιωπή (), θα πω χρυσός
2.
Ξυπνάς θνητός τι ανακούφιση
Άλλο πρωί, από αλλουνού το όνειρο
σωσμένος
3.
Καπνός που γίνεται καπνός
Ένας αργός απ’ το κρεβάτι
ανελκυστήρας,
μία σχεδία για την ημέρα χωρίς σχέδια
4.
Τρύπα των ημερών
ω θαυμαστή τρύπα του τίποτα
βαθιά σου εσύ με θέλγεις
που ούτε χαρά ούτε θλίψη
5.
(Κλείνω τα μάτια
και υπάρχει
κάτι γαλανό)
Η Μαρία Θεοφιλάκου οδηγεί το τρένο της ποίησης.
-φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 