-στα λόγια ο Σταμάτης Παρασκευάς
«Ειρήνη σ’ εσάς».
Έπειτα λέει σ’ εμένα: «Φέρε το δάχτυλό σου εδώ και δες τις τρύπες στα αυτιά μου, και φέρε το χέρι σου και βάλε το στην πλευρά μου, και μη γίνεσαι άπιστος αλλά πιστός».
Αποκρίθηκα και είπα: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!»
Και λέει: «Επειδή με έχεις δει, έχεις πιστέψει; Μακάριοι όσοι δε με είδαν και όμως πίστεψαν».
Αυτά είδα στο όνειρό μου. Ξύπνησα 5.48 το χάραμα. Και βάλθηκα να μαζεύω.
Πάντα βαριέμαι κι αναβάλλω το να ξεκινήσω να μαζεύω, μα αν αρχίσω δε σταματάω. Και, ρε, μα την Παναγία, σκούπιζα και μάζεψα τόσες τρίχες σου απ’ το πάτωμα
ήσουν παντού
και τότε μόνο κατάλαβα γιατί είχε αλλάξει τα λόγια του ο Χριστός στο όνειρο και έλεγε για τα αυτιά του, όταν βρήκα ένα σκουλαρίκι σου, που είχαμε φάει κάμποση ώρα ψάχνοντας ένα βράδυ μάταια.
Κι έφερα τα δάχτυλά μου σε αυτό
κι ένιωσα τις τρύπες των αυτιών σου
τα αυτιά σου ανέσυρα από έναν βυθό που μου ήταν ανοίκειος
και εν τέλει εσένα πέρα ως πέρα σαν τη θάλασσα την ίδια.
–φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 