Κυριακή·

---

–στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη

Ένιωθα το στίγμα της αθωότητάς μου
χαρούμενα να τρέχει
στην όψη της αυγής
και σαν ερχόταν το απομεσήμερο
τελείωνε θλιμμένα
σέρνοντας το δάκρυ
σε κάποιας Κυριακής πνοή.

–φωτογραφία από Pinterest–