-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Κατά τις 23:00
Άραξα λίγο στον καναπέ
Ξέρεις, με ένα βλέμμα στο κενό
Σκέψεις θολές
Ούτε που μπορούσα να τις πιάσω
Και τι να κάνεις;
Τσιγάρο;
Σιγά την αντιμετώπιση
Να πιεις κάτι;
Να ξεχάσεις;
Σάμπως θυμάσαι κιόλας;
Δεν βαριέσαι, άστο
Πάω για ύπνο
Προς τι το δράμα;
Είναι απλώς μια συνήθεια
Του μυαλού
Ο εγκλωβισμός κάθε τόσο
Και ο Πνιγμός
Σε μια κουταλιά
Από αύριο
Θα μάθω να πίνω τη ζωή
Γουλιά Γουλιά
Και όχι μονοκοπανιά
Και άσπρο πάτο.
–πηγή φωτογραφίας-
στίξη 