-στα λόγια η Ελένη Γεωργίου
(une lettre d’ amour)*
I. Οι ανοιξιάτικοι έρωτες έχουν βαθιά σπαρμένη στο χώμα τους
τη λύση του εφήμερου.
Κι αυτή ανθίζει μέσα σε μια νύχτα
και πλημμυρίζει ο κόσμος ευωδιές και αστρόσκονη.
Οι ανοιξιάτικοι έρωτες αφήνουν σημάδια ανεξίτηλα
σε καλλίγραμμα μέρη του κορμιού
και καθώς περνούν τα καλοκαίρια
ξεχνάς τι, ποιος, πού και πώς τα προκάλεσε.
Φουσκώνει το στέρνο πεθυμιά, ανθίζει περιβόλι ολάκερο
και ο ουρανός είναι κεντημένος με συννεφάκια αφράτα
που τρέχουν σαν μικρά παιδιά
και φωλιάζουν κάτω από ανάλαφρα φουστάνια.
II. Οι ανοιξιάτικοι έρωτες έρχονται απρόσκλητοι.
Ειδικά αυτοί της αρχής της άνοιξης
όταν ακόμα κάνει κρύο κι εσύ μιλάς με την προφορά του χειμώνα.
Είναι σαν τα αποδημητικά πουλιά, που βιάστηκαν να γυρίσουν σπίτι.
Είναι σαν την απρόσκλητη βροχή.
Σου χαλούν το πάρτυ
αλλά σε καθαρίζουν κιόλας.
Να έτσι με την ψάθινη σκούπα
πετούν την σκόνη απ’ έξω και ανοίγουν το βρώμικο παράθυρο
να μπει άπλετο φως στο δωμάτιό σου.
Παίζουν τύμπανο στον ευαίσθητο χώρο ανάμεσα στα αυτιά σου.
Χορεύουν ασταμάτητα μπρος στα μάτια σου
γι’ αυτό και δεν έχεις μάτια για τίποτ’ άλλο.
Σκορπούν πολύχρωμα ανθάκια στον αγέρα
που κομίζουν μυρωδάτες ιστορίες στις γωνιές αυτής της πόλης.
Τραγουδούν όλα τα αγαπημένα σου τραγούδια σε χαρούμενη επανάληψη
και είναι αδύνατον να σταματήσεις τη φασαρία.
III. Οι ανοιξιάτικοι έρωτες είναι σαρκοφάγοι.
Αδίστακτοι.
Μένουν πάντα κάπως ατελέσφοροι.
Ντύνονται με τα καλά τους και φορούν τη μάσκα του φίλου.
Σε ξεγελούν κάθε φορά κι ας την έχεις πατήσει ξανά στο παρελθόν.
Δεν τους πιάνεις φίλους.
Μην μπεις καν στον κόπο να το προσπαθήσεις.
Θα μυρίσει το χνώτο σου χλόη
θα φυτρώσουν κισσοί στην πλάτη σου
νεραγκούλες στο στέρνο και ίσως μανιτάρια στα δάχτυλά σου
αλλά και πάλι φίλοι σου δε θα γίνουν.
Μοσχοβολούν γρήγορο πυρετό, σχεδόν σαν ψέμα.
Πλέουν με άνεμο, που σηκώνει κύματα στη θάλασσά σου
και πνίγεσαι οικειοθελώς με ένα χαμόγελο συνειδητής παραίτησης
εκεί
που ξέρεις ότι κρύβονται κάτι λακκάκια.
Εκεί
που ξέρεις ότι την πάτησες και δεν βρίσκεις τρόπο να γυρίσεις πίσω.
IV. Οι ανοιξιάτικοι έρωτες είναι ελλειπτικής τροχιάς εξαρχής.
Αν καταφέρεις, βέβαια, να εντοπίσεις στο χρόνο το σημείο εκκίνησης.
Γρήγορα πάθη
γρήγορα φιλιά
γρήγορα αντίο.
Και σαν ζεστάνει για τα καλά το χώμα
και ο ήλιος εμφανιστεί με όλη του τη δόξα
τότε θα κρυφτούν σε μέρος σκιερό, δροσιά και γέλια γεμάτο.
V. Οι ανοιξιάτικοι έρωτες δεν χάνονται.
Παραμένουν εκεί στο ξέφωτο της αμφίβολης επιστροφής.
Ίσως κάποτε γευτείς τον καρπό της επανεμφάνισης και χορτάσεις.
Ίσως.
Δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος.
Γιατί οι ανοιξιάτικοι έρωτες μένουν για πάντα άγουροι
σαν της πρώτης νιότης το φιλί.
*Αφορμή στάθηκε μία συνέντευξη της Fanny Ardant-
Η αιτία προτιμά να παραμείνει κρυφή.
Μάρτιος 2022
–φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 